سلیمان ابن داود الشاذ کونی . حامد بن محمود بن عیسی ابو محمد الثقفی از وی روای کرده است .
شاذ کونی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شاذ کونی. [ ذَ ] ( اِخ ) سلیمان بن داود الشاذکونی. حامدبن محمودبن عیسی ابومحمد الثقفی از وی روایت کرده است. ( اخبار اصفهان ج 1 ص 293 ). و رجوع به شادکونی ابوایوب سلیمان بن داودبن بشربن زیاد البصری شود.، شاذکونی. [ ذَ ] ( ص نسبی ) نسبت است به شاذکونه. شادگونه فروش. رجوع به شادکونی شود.
شاذکونی. [ ذَ ] ( اِخ ) حافظ، مکنی به ابوالایوب... و این نسبت به شاذکونه است از آن جهت که پدرش جامه های شاذکونه میفروخت. ( منتهی الارب ). و رجوع به شاذکونه و شاذکونی ابوبکربن مردویة الحافظ الاصبهانی الشادکونی شود.
شاذکونی. [ ذَ ] ( اِخ ) حافظ، مکنی به ابوالایوب... و این نسبت به شاذکونه است از آن جهت که پدرش جامه های شاذکونه میفروخت. ( منتهی الارب ). و رجوع به شاذکونه و شاذکونی ابوبکربن مردویة الحافظ الاصبهانی الشادکونی شود.
شاذ کونی . [ ذَ ] (اِخ ) سلیمان بن داود الشاذکونی . حامدبن محمودبن عیسی ابومحمد الثقفی از وی روایت کرده است . (اخبار اصفهان ج 1 ص 293). و رجوع به شادکونی ابوایوب سلیمان بن داودبن بشربن زیاد البصری شود.
کلمات دیگر: