کارلو لورنزینی (به ایتالیایی: Carlo Lorenzini) با نام ادبی کارلو کلودی (به ایتالیایی: Carlo Collodi) نویسنده ادبیات کودک و نوجوان اهل ایتالیا بود.
دانش نامهٔ علمی-تخیلی فانتزی
کارلو کلودی در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها
Carlo Collodi در وبگاه قبریاب
در ۲۴ نوامبر ۱۸۲۶ در شهر فلورانس، ایتالیا به دنیا آمد. پدرش، «دومینگو لورنزینی»، آشپز و مادرش، «آنجلا اورزالی»، خدمتکار بود. از آثار و نوشته های مشهور کلودی می توان به پینوکیو اشاره کرد. او در سنین جوانی وارد مدرسه علوم دینی شد و با این که به سیاست علاقهٔ بیشتری داشت، تا سن ۱۷ سالگی در آنجا ماند.
کلودی در ۲۶ اکتبر سال ۱۸۹۰ در فلورانس در گذشت و نوشته هایش در حجمی بسیار زیاد به وسیله خانواده اش به کتاب خانه مرکزی فلورانس اهدا گشت که هم اکنون در همان جا قرار دارد. او در ابتدا بیشتر به عنوان روزنامه نگار، منتقد و نویسنده کتاب های آموزشی شناخته می شد، اما موفقیت کتابی که او به قصد سرگرم ساختن نوشت ــ یعنی ماجرای پینوکیو ــ به حدی بود که وی هم اکنون جزو بزرگ ترین نویسندگان آثار ادبی کودکان محسوب می شود. ارزش ادبی داستان پینوکیو اینک پس از گذشت سال ها به طور کامل شناخته شده است.
در سن ۲۰ سالگی با نوشتن مقاله ای برای یک انتشاراتی پر قدرت فلورنتینی وارد حیطه نویسندگی شد. سپس در ۲۲ سالگی در کشاکش درگیری های ایتالیا به یک روزنامه نگار بدل گشت و فعالیت هایش را با نوشتن مقالات انتقادی برای نشریه میوزیکال ایتالی، یکی از مهم ترین نشریات آن زمان ایتالیا، دنبال کرد. کلودی پس از چند سال همکاری با نشریات گوناگون و کسب شهرت، خود به انتشار نشریه اقدام کرد. یکی از این نشریات «II Lampione»، نشریه ای فکاهی بود که در سال ۱۸۴۸ آغاز به کار کرده بود، اما خیلی زود پس از شورش های همان سال به وسیله اداره سانسور تعطیل شد و ۱۱ سال بعد دوباره انتشار یافت.
دانش نامهٔ علمی-تخیلی فانتزی
کارلو کلودی در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها
Carlo Collodi در وبگاه قبریاب
در ۲۴ نوامبر ۱۸۲۶ در شهر فلورانس، ایتالیا به دنیا آمد. پدرش، «دومینگو لورنزینی»، آشپز و مادرش، «آنجلا اورزالی»، خدمتکار بود. از آثار و نوشته های مشهور کلودی می توان به پینوکیو اشاره کرد. او در سنین جوانی وارد مدرسه علوم دینی شد و با این که به سیاست علاقهٔ بیشتری داشت، تا سن ۱۷ سالگی در آنجا ماند.
کلودی در ۲۶ اکتبر سال ۱۸۹۰ در فلورانس در گذشت و نوشته هایش در حجمی بسیار زیاد به وسیله خانواده اش به کتاب خانه مرکزی فلورانس اهدا گشت که هم اکنون در همان جا قرار دارد. او در ابتدا بیشتر به عنوان روزنامه نگار، منتقد و نویسنده کتاب های آموزشی شناخته می شد، اما موفقیت کتابی که او به قصد سرگرم ساختن نوشت ــ یعنی ماجرای پینوکیو ــ به حدی بود که وی هم اکنون جزو بزرگ ترین نویسندگان آثار ادبی کودکان محسوب می شود. ارزش ادبی داستان پینوکیو اینک پس از گذشت سال ها به طور کامل شناخته شده است.
در سن ۲۰ سالگی با نوشتن مقاله ای برای یک انتشاراتی پر قدرت فلورنتینی وارد حیطه نویسندگی شد. سپس در ۲۲ سالگی در کشاکش درگیری های ایتالیا به یک روزنامه نگار بدل گشت و فعالیت هایش را با نوشتن مقالات انتقادی برای نشریه میوزیکال ایتالی، یکی از مهم ترین نشریات آن زمان ایتالیا، دنبال کرد. کلودی پس از چند سال همکاری با نشریات گوناگون و کسب شهرت، خود به انتشار نشریه اقدام کرد. یکی از این نشریات «II Lampione»، نشریه ای فکاهی بود که در سال ۱۸۴۸ آغاز به کار کرده بود، اما خیلی زود پس از شورش های همان سال به وسیله اداره سانسور تعطیل شد و ۱۱ سال بعد دوباره انتشار یافت.
wiki: کارلو کلودی