( صفت ) زن مرد دیده غیر باکره .
نا دوشیزه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نادوشیزه. [ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) زن ثیب. زن مرددیده. که دوشیزگی وی زایل شده باشد. ( ناظم الاطباء ). غیر باکره. که بکارت وی را برده باشند. که دختر نباشد. مقابل دوشیزه. رجوع به دوشیزه شود.
کلمات دیگر: