کلمه جو
صفحه اصلی

لارسا

فرهنگ فارسی

شهری بود در عیلام که حمورابی پادشاه بابل بسال ۲٠۹۳ ق م . ریمسین پادشاه عیلام را از آنجا بیرون راند . این شهر مرکز ستایش [ اوتو ] خداوند خورشید بود که بعد سامی نژادان آنرا [ شمس ] نامیدند . اکنون آن محل را سنکره گویند.
نام شهری از عیلام

لغت نامه دهخدا

لارسا. ( اِخ ) نام شهری از عیلام. حموربی شاه بابل ریم سین پادشاه عیلام را از این شهر به سال ( 2093 ق.م ) بیرون راند. ( ایران باستان ج 1 ص 120 ). این شهر مرکز ستایش اوتو خداوند خورشید بود که بعد سامی نژادان آن را بنام شمش پرستیدند و اکنون آن محل را سنکره نامند. ( فرهنگ ایران باستان آقای پورداود ج 1 ص 118 ).

دانشنامه عمومی

مختصات: ۳۱°۱۷′۹″ شمالی ۴۵°۵۱′۱۳″ شرقی / ۳۱٫۲۸۵۸۳°شمالی ۴۵٫۸۵۳۶۱°شرقی / 31.28583; 45.85361
لارسا (لاراک و لاراگ هم خوانده شده است)، شهری مهم بوده در سومر باستان و در تل السنکره کنونی در عراق. لارسا در ۲۵ کیلومتری جنوب خاوری ویرانه های اوروک جای گرفته است.
بر پایهٔ منابع تاریخی و باستان شناختی به دست آمده، لارسا یکی از پنج شهر دارای پادشاهی در دورهٔ پیش دودمانی (پیش از ۲۹۰۰ پیش از میلاد) بوده است. این شهر در دورهٔ ایسن اهمیت سیاسی یافت.
در ۱۹۴۰ پیش از میلاد که دودمان سوم پادشاهی اور برافتاد، ایشبی ارا واپسین شاه این دودمان دولتش را در ایسن راه اندازی نمود. سپس بر شهرهای اور، اوروک، لاگاش و لارسا فرماندارانی برگماشتند. یکی از فرماندارانی که بر لارسا گماشته ش،د یک اموری به نام گونگونوم بود. او در لارسا اعلام استقلال نمود. سپس بر اور چیره شد. پس از او، دورهٔ ایسین-لارسا احتمالاً به علت کمبود منابع آبی رو به سراشیب نهاد. پس از این دوره، ایسین با شتاب رو با ناتوانی اقتصادی و سیاسی رفت.


کلمات دیگر: