ظالم ستم کار .
ناتوان گیر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناتوان گیر. [ ت َ] ( نف مرکب ) ظالم. ستمکار. آن که درماندگان را میگیرد و بر آنها ستم میکند. ( ناظم الاطباء ). زیردست آزار.آن که به افتادگان و ناتوانان ستم کند :
اگر چه شیوه بهتر ز دستگیری نیست
مگیر دست کسی را که ناتوان گیر است.
اگر چه شیوه بهتر ز دستگیری نیست
مگیر دست کسی را که ناتوان گیر است.
میرزا عبدالغنی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: