واتل

خوانسالار کنده بزرگ که مرگ غم انگیز او را مادام دو سوینیه نگاشته و بدینوسیله نام او جاوید مانده است .

واتل. [ ت ِ ] ( ع ص ) مردی که شکم وی پر از شراب باشد. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) .

---

واتل. [ ت ِ ] ( اِخ ) خوانسالار «کنده » کبیر که مرگ غم انگیز او را «مادام دوسوینیه » نگاشته و بدین وسیله نام او جاوید مانده است. ( 1671 ).