کلمه جو
صفحه اصلی

ماخره

فرهنگ فارسی

کشتی که در رفتن بانگ کند

لغت نامه دهخدا

ماخرة. [ خ ِ رَ ] (ع ص ) کشتی که در رفتن بانگ کند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کشتیی که آب را بسینه ٔ خود بشکافد.(ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). کشتیی که در یک بادپیش آید و پس رود. ج ، مواخر. و رجوع به ماخر شود.


( ماخرة ) ماخرة. [ خ ِ رَ ] ( ع ص ) کشتی که در رفتن بانگ کند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). کشتیی که آب را بسینه خود بشکافد.( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). کشتیی که در یک بادپیش آید و پس رود. ج ، مواخر. و رجوع به ماخر شود.


کلمات دیگر: