که سفره را بگستراند
مائده افکن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مائده افکن. [ ءِ دَ / دِ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) که سفره رابگستراند. که خوان را پهن کند. سفره نه :
فقر است پیر مائده افکن که نفس را
بر آستان پیر ممکن درآورم.
فقر است پیر مائده افکن که نفس را
بر آستان پیر ممکن درآورم.
خاقانی.
رجوع به مائده نه شود.کلمات دیگر: