مائین

به معنی صدها

از نواحی شیراز است

مائین. ( اِخ ) شهری است از اعمال فارس از نواحی شیراز. ( معجم البلدان ).

---

مائین. [ مِئین ] ( ع عدد، ص ، اِ ) به معنی صدها. این جمع مائة است به حذف تای فوقانی. ( غیاث ) ( آنندراج ). و رجوع به مئین شود.

مایین. ( اِخ ) از نواحی شیراز است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). مایین شهرکی است در میان کوهستان افتاده در زیر گریوه ای و سر راه است و سردسیر است و آب روان خوش دارد وغله و میوه خیزد نه بسیار... ( فارسنامه ابن البلخی ص 123 ). شهرکی است در میان کوهستان بر راه کوشک زرد و هوایش معتدل و به سردی مایل است آب روان دارد و حاصلش غله و میوه... و آنجا مزار شیخ گل اندام است و در پای گریوه ، مزار امام زاده اسماعیل بن موسی کاظم است و آن شهرک قصبه عمل «رامجرد» است. ( نزهةالقلوب چ لیدن جزء3 ص 124 ). شهری میان کوشک زرد و شیراز، ابن بطوطه گوید از یزد خاص ( یزد خواست ) به دشت روم و از آنجا به مایین رفتم. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به نزهةالقلوب ص 123، 185 و 218 شود.