۱ - ( صفت ) کافر ملحد. ۲- ( اسم ) دین نادرست .
ناپاک دین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناپاک دین. ( ص مرکب ) کافر. ملحد. بی دین. ( ناظم الاطباء ). بددین. کج اعتقاد. که بر دین راست و درست نیست. که صاحب دین پاک نیست :
تو دانی که ارجاسب ناپاک دین
بیامد به کین با سواران چین.
چرا بنددم ؟ چیست با منش کین.
که ناپاک بودند و ناپاک دین.
تو دانی که ارجاسب ناپاک دین
بیامد به کین با سواران چین.
فردوسی.
بدو گفت ضحاک ناپاک دین چرا بنددم ؟ چیست با منش کین.
فردوسی.
بفرمود کشتن به شمشیر کین که ناپاک بودند و ناپاک دین.
سعدی.
|| ( اِ مرکب ) دین ناپاک. دینی که حنیف نیست. دینی که راست و درست و به حق نیست.فرهنگ عمید
کافر، ملحد.
کلمات دیگر: