کلمه جو
صفحه اصلی

نابکه

لغت نامه دهخدا

( نابکة ) نابکة. [ ب ِ ک َ ] ( ع ص ) مؤنث نابک : ارض نابکة. ( المنجد ).

نابکة. [ ب ِ ک َ ] (ع ص ) مؤنث نابک : ارض نابکة. (المنجد).



کلمات دیگر: