صفحه اصلی
نابکه
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
( نابکة )
نابکة. [ ب ِ ک َ ] ( ع ص ) مؤنث نابک : ارض نابکة. ( المنجد ).
نابکة.
[ ب ِ ک َ ] (ع ص ) مؤنث نابک : ارض نابکة. (المنجد).
کلمات دیگر: