کلمه جو
صفحه اصلی

یاری دهنده

فرهنگ فارسی

(صفت ) ۱- کمک دهنده.۲- توانایی بخشنده .

لغت نامه دهخدا

یاری دهنده. [ دَ هََ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) یاریگر. معین. ناصر. نصیر. یاری ده : این نوشته ای است از جانب بنده خدا زاده بنده خدا ابوجعفر امام قائم بامراﷲ امیرالمؤمنین به سوی یاری دهنده دین. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 306 ). گفت مرا یاری دهنده خداست. ( قصص الانبیاء ص 33 ).

جدول کلمات

ممد

پیشنهاد کاربران

یاریگر. معین. ناصر. نصیر. یاری ده، یاور، ممد، یاررس، امدادگر

ناجی

ناصر

مددکار

انصار

یاور


کلمات دیگر: