<div class="boxBd">یارگر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) کمک. یاریگر. مددکار : <br>دگر آنکه جنباند او کوه را<br>بدان یارگر خواهد انبوه را.<div class="au">فردوسی.</div>نبد یارگرشان در این کار کس <br>زن و شوی بودند همیار و بس.<div class="au">اسدی ( گرشاسبنامه ص 119 ).</div></div>

یارگر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) کمک. یاریگر. مددکار : دگر آنکه جنباند او کوه را بدان یارگر خواهد انبوه را. فردوسی. نبد یارگرشان در این کار کس زن و شوی بودند همیار و بس. اسدی ( گرشاسبنامه ص 119 ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">کمک مدکار</div>

یارگر

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا