کسی که پرده ناموس دیگری را بدرد . یا آنکه از پیری بی خرد گردد .
هاتر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
هاتر. [ ت ِ ] ( ع ص ) کسی که پرده ناموس دیگری بدرد. ( از اقرب الموارد ). || آنکه از پیری بی خرد گردد. ( از منتهی الارب ). ج ، هاترون ، و هَتَره. || هتر هاتر، مبالغه است. اوس بن حجر راست : «یراجع هِتراً من تماضر هاترا»؛ ای یعود الی ان یهذی بذکرها. ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: