پنبه زن

( اسم ) آنکه پنبه را با کمان زند تا زواید را بیرون کند و پنبه را برای انباشتن در لحاف و توشک آماده سازد پنبه بز پنبه وز بهین بهینه حلاج نداف .
پنبه وز پنبه بز
پنبه وز، کسی که پنبه راباکمان میزندکه ازهم بازشود

( ~. زَ ) (ص فا. ) کسی که پنبه را با کمان می زند تا از هم باز شوند.

پنبه زن. [ پَم ْ ب َ / ب ِ زَ ] ( نف مرکب ) پنبه بز. پنبه وز. بهینه. بهین. حلاّج. ندّاف. ( دهار ) :
آن شنیدی که بود پنبه زنی
مفلس و غلتبانْش خواند زنی.

کسی که پنبه را با کمان می زند که از هم باز شود، حلاج، نداف، پنبه بز، پنبه وز.