چالش

نازوخرام وعجب، رفتارازروی کبروغرورونخوت، بانازوغرورخرامیدن، جنگ وجدال جولان وحمله گویند
( اسم ) زد و خورد جنگ و جدال .

(لِ ) (اِمص . ) ۱ - با ناز و غرور خرامیدن ، رفتار از روی کبر و غرور. ۲ - جولان .
( ~. ) (اِ. ) زد و خورد، جنگ و جدال .

چالش. [ ل ِ ] ( اِمص ) چالیش. رفتاری که از روی ناز و تکبر و عجب کنند. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( ناظم الاطباء ). رفتار کسی از روی تکبر و نخوت و ناز است در برابر حریف کارزار. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( فرهنگ نظام ). حرکت زیبا و ظریف و از روی عجب و خرامش و بزرگواری. ( ناظم الاطباء ). خرام خوش. حرکت و رفتاری از روی فیس و افاده. مؤلف فرهنگ نظام نویسد: احتمال میرود لفظ چالاک و چالش هر دو مأخوذ از لفظ چال بمعنی رفتار باشد که استعمال خود چال بمعنی رفتار متروک شده و مشتقاتش مانده است چه در سنسکریت که ریشه بسیاری از الفاظ فارسی را نشان میدهد لفظ چَل َ بمعنی رفتار موجود است...» و رجوع به چالیش شود :
چون مهر کند فلک سواری
از چالش لاشه خر چه خیزد.وای اگر صد را یکی بیند ز دور
تا بچالش اندر آید ازغرور. || بمعنی جنگ و جدال. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). حمله. یورش :
بفرمود شه تا دلیران روم
نمایند چالش در آن مرز و بوم.ز بس پیل کآمد بچالش برون
شد از پای پیلان زمین نیلگون.از آن سهمگین تر سپاهی قوی
عنان تافت بر چالش خسروی.برآشفت زنگی ز گفتار شاه
بچالش درآمد چو دود سیاه.در میان آندو لشکر گاه زفت
چالش و پیکار آنچه رفت رفت.چالش است این ، لوت خوردن نیست این
تا تو بر مالی بخوردن آستین.با سگان بر استخوان در چالشی
چون نی اشکم تهی در نالشی.بمیدان شد و چالش آغاز کرد
به تحسین خسرو زبان باز کرد.|| مباشرت و جماع را نیز گویند. ( برهان ). ( ناظم الاطباء ). کسی که در جماع حریص باشد.

---

چالش. [ ل ِ ] ( اِمص ) ( اسم مصدر از چالشمق ترکی ) به معنی زد و خورد . جدال. تلاش. || کشتی. مصارعت.

۱. جنگ، جدال، مبارزه: بفرمود شه تا دلیران روم / نمایند چالش درآن مرزوبوم (نظامی۵: ۷۹۲ ).
۲. (اسم ) امری که باید برای آن چاره ای پیدا شود، مسئله.
۳. [قدیمی] رفتار از روی کبر و غرور و نخوت.
۴. [قدیمی] با ناز و غرور خرامیدن.