پشت پایی

( صفت ) حیز بی ننگ .

حیز بی ننگ

(پُ ) (ص نسب . ) هیز، مخنّث .

پشت پائی. [ پ ُ ] ( ص نسبی ) حیز. بی ننگ :
که پامردی نماید وارهاند
مرا از دست مشتی پشت پائی.

پسر بدکار، هیز، مخنث.