مترادف باور کردن : ایمان آوردن، پذیرفتن، راست پنداشتن، قبول کردن ، اعتقاد داشتن، ایمان داشتن، باورداشتن، عقیده داشتن
متضاد باور کردن : نپذیرفتن
باور کردن
مترادف باور کردن : ایمان آوردن، پذیرفتن، راست پنداشتن، قبول کردن ، اعتقاد داشتن، ایمان داشتن، باورداشتن، عقیده داشتن
متضاد باور کردن : نپذیرفتن
فارسی به انگلیسی
believe
to believe
فارسی به عربی
اعتقد
مترادف و متضاد
ایمانآوردن، پذیرفتن، راست پنداشتن، قبول کردن ≠ نپذیرفتن
اعتبار، باور کردن، قابل قبول بودن
باور کردن، معتقد بودن، اعتقاد داشتن، عقیده داشتن، اعتقاد کردن، گمان داشتن، ایمان اوردن
۱. ایمانآوردن، پذیرفتن، راست پنداشتن، قبول کردن ≠ نپذیرفتن
۲. اعتقاد داشتن، ایمان داشتن، باورداشتن، عقیده داشتن
فرهنگ فارسی
( مصدر ) سخن کسی را راست دانستن باطنا تصدیق قول کسی کردن .
لغت نامه دهخدا
باور کردن . [ وَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مقرون به یقین ساختن . تردد برطرف کردن . (از فرهنگ رشیدی ). یقین کردن . معتقد شدن که چنین است . (یادداشت مؤلف ). به راست داشتن شنوده ای . راست داشت گفتاری . استوار داشتن . عقیده پیدا کردن . اعتقاد پیدا کردن . معتقد شدن :
ز سودابه گفتار باور نکرد
نمیداشت زایشان کسی را به مرد.
تو آنی که هرچ از توگویم به مردی
نیوشنده از من کند جمله باور.
سمر درست بود نادرست نیز بود
تو تا درست ندانی سخن مکن باور.
رزبان گفتا که این مخرقه باورنکنم
تا به تیغ حنفی گردن هریک نزنم .
مکن باور سخنهای شنیده
شنیده کی بود هرگز چو دیده .
ای ذات تو ناشده مصور
اثبات تو عقل کرده باور.
بی شک این جهال امت را همی بینی به حق
دشمنانندت نه امت گر سخن باور کنی .
پذیرفتند چندان ملک و مالم
که باور کردنش آمد محالم .
شنیدم ز شاهان یک آزاد مرد
شنید این سخن را و باور نکرد.
نکنم باور کاحکام خراسان این است
گرچه صد هرمس و لقمان به خراسان بینم .
آه و دردا که چراغ من تاریک بمرد
باورم کن که ازین درد بتر کس را نی .
ز جلالت تو شاها نکند زمانه باور
که شعار دولتت را فلک آستر نیاید.
نالم و ترسم که او باور کند
وز ترحم جور را کمتر کند.
ملحد گرسنه و خانه ٔ خالی بر خوان
عقل باور نکند کز رمضان اندیشد.
باور که کند که آدمی را
خورشید برآید از گریبان .
باور مکن که من دست از دامنت بدارم
شمشیر نگسلاند پیوند مهربانان .
باور نکردمی که رسد سوی کوه کوه
مردم رسد به مردم ، باور بکردمی .
دوش لعلش عشوه ای می داد حافظ را ولی
من نه آنم کز وی این افسانه هاباور کنم .
باور که میکند که از آن جام سرمه سای
آواز دورباش حیا میتوان شنید.
من و آنگاه جدا از تو، چه میگویم آه
این حدیثی است که مردم نکنندش باور.
- امثال :
برادران جنگ کنند، ابلهان باور کنند .
قسم مخور باور کردم .
یک بار گفتی باور کردم ، دو بار گفتی شک کردم ، قسم خوردی دانستم که دروغ گویی .
بشنو و باور مکن .
قسمت را باور کنم یا آوای خر را .
ز سودابه گفتار باور نکرد
نمیداشت زایشان کسی را به مرد.
فردوسی .
تو آنی که هرچ از توگویم به مردی
نیوشنده از من کند جمله باور.
فرخی .
سمر درست بود نادرست نیز بود
تو تا درست ندانی سخن مکن باور.
عنصری .
رزبان گفتا که این مخرقه باورنکنم
تا به تیغ حنفی گردن هریک نزنم .
منوچهری .
مکن باور سخنهای شنیده
شنیده کی بود هرگز چو دیده .
ناصرخسرو.
ای ذات تو ناشده مصور
اثبات تو عقل کرده باور.
ناصرخسرو.
بی شک این جهال امت را همی بینی به حق
دشمنانندت نه امت گر سخن باور کنی .
ناصرخسرو.
پذیرفتند چندان ملک و مالم
که باور کردنش آمد محالم .
نظامی .
شنیدم ز شاهان یک آزاد مرد
شنید این سخن را و باور نکرد.
نظامی .
نکنم باور کاحکام خراسان این است
گرچه صد هرمس و لقمان به خراسان بینم .
خاقانی .
آه و دردا که چراغ من تاریک بمرد
باورم کن که ازین درد بتر کس را نی .
خاقانی .
ز جلالت تو شاها نکند زمانه باور
که شعار دولتت را فلک آستر نیاید.
خاقانی .
نالم و ترسم که او باور کند
وز ترحم جور را کمتر کند.
مولوی .
ملحد گرسنه و خانه ٔ خالی بر خوان
عقل باور نکند کز رمضان اندیشد.
سعدی .
باور که کند که آدمی را
خورشید برآید از گریبان .
سعدی .
باور مکن که من دست از دامنت بدارم
شمشیر نگسلاند پیوند مهربانان .
سعدی .
باور نکردمی که رسد سوی کوه کوه
مردم رسد به مردم ، باور بکردمی .
نوعی خبوشانی .
دوش لعلش عشوه ای می داد حافظ را ولی
من نه آنم کز وی این افسانه هاباور کنم .
حافظ.
باور که میکند که از آن جام سرمه سای
آواز دورباش حیا میتوان شنید.
صائب .
من و آنگاه جدا از تو، چه میگویم آه
این حدیثی است که مردم نکنندش باور.
هندوشاه نخجوانی .
- امثال :
برادران جنگ کنند، ابلهان باور کنند .
قسم مخور باور کردم .
یک بار گفتی باور کردم ، دو بار گفتی شک کردم ، قسم خوردی دانستم که دروغ گویی .
بشنو و باور مکن .
قسمت را باور کنم یا آوای خر را .
باور کردن. [ وَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) مقرون به یقین ساختن. تردد برطرف کردن. ( از فرهنگ رشیدی ). یقین کردن. معتقد شدن که چنین است. ( یادداشت مؤلف ). به راست داشتن شنوده ای. راست داشت گفتاری. استوار داشتن. عقیده پیدا کردن. اعتقاد پیدا کردن. معتقد شدن :
ز سودابه گفتار باور نکرد
نمیداشت زایشان کسی را به مرد.
نیوشنده از من کند جمله باور.
تو تا درست ندانی سخن مکن باور.
تا به تیغ حنفی گردن هریک نزنم.
شنیده کی بود هرگز چو دیده.
اثبات تو عقل کرده باور.
دشمنانندت نه امت گر سخن باور کنی.
که باور کردنش آمد محالم.
شنید این سخن را و باور نکرد.
گرچه صد هرمس و لقمان به خراسان بینم.
باورم کن که ازین درد بتر کس را نی.
که شعار دولتت را فلک آستر نیاید.
وز ترحم جور را کمتر کند.
عقل باور نکند کز رمضان اندیشد.
خورشید برآید از گریبان.
شمشیر نگسلاند پیوند مهربانان.
مردم رسد به مردم ، باور بکردمی.
من نه آنم کز وی این افسانه هاباور کنم.
آواز دورباش حیا میتوان شنید.
ز سودابه گفتار باور نکرد
نمیداشت زایشان کسی را به مرد.
فردوسی.
تو آنی که هرچ از توگویم به مردی نیوشنده از من کند جمله باور.
فرخی.
سمر درست بود نادرست نیز بودتو تا درست ندانی سخن مکن باور.
عنصری.
رزبان گفتا که این مخرقه باورنکنم تا به تیغ حنفی گردن هریک نزنم.
منوچهری.
مکن باور سخنهای شنیده شنیده کی بود هرگز چو دیده.
ناصرخسرو.
ای ذات تو ناشده مصوراثبات تو عقل کرده باور.
ناصرخسرو.
بی شک این جهال امت را همی بینی به حق دشمنانندت نه امت گر سخن باور کنی.
ناصرخسرو.
پذیرفتند چندان ملک و مالم که باور کردنش آمد محالم.
نظامی.
شنیدم ز شاهان یک آزاد مردشنید این سخن را و باور نکرد.
نظامی.
نکنم باور کاحکام خراسان این است گرچه صد هرمس و لقمان به خراسان بینم.
خاقانی.
آه و دردا که چراغ من تاریک بمردباورم کن که ازین درد بتر کس را نی.
خاقانی.
ز جلالت تو شاها نکند زمانه باورکه شعار دولتت را فلک آستر نیاید.
خاقانی.
نالم و ترسم که او باور کندوز ترحم جور را کمتر کند.
مولوی.
ملحد گرسنه و خانه خالی بر خوان عقل باور نکند کز رمضان اندیشد.
سعدی.
باور که کند که آدمی راخورشید برآید از گریبان.
سعدی.
باور مکن که من دست از دامنت بدارم شمشیر نگسلاند پیوند مهربانان.
سعدی.
باور نکردمی که رسد سوی کوه کوه مردم رسد به مردم ، باور بکردمی.
نوعی خبوشانی.
دوش لعلش عشوه ای می داد حافظ را ولی من نه آنم کز وی این افسانه هاباور کنم.
حافظ.
باور که میکند که از آن جام سرمه سای آواز دورباش حیا میتوان شنید.
صائب.
من و آنگاه جدا از تو، چه میگویم آه گویش اصفهانی
تکیه ای: bâvar bekeri
طاری: bâvar kard(mun)
طامه ای: bâver kardan
طرقی: bâvar kardmun
کشه ای: bâvar kardmun
نطنزی: bâver kardan
جدول کلمات
اعتقاد
پیشنهاد کاربران
- دل سپردن به گفت یا گفته یا گفتار کسی ؛ باور کردن بدان. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . پذیرفتن آن :
چنین گفت کای گرد بیداردل
به گفت بهو خیره مسپار دل.
اسدی.
چون سخنگو سخن بپایان برد
هرکسی دل بر آن سخن بسپرد.
نظامی ( از آنندراج ) .
چنین گفت کای گرد بیداردل
به گفت بهو خیره مسپار دل.
اسدی.
چون سخنگو سخن بپایان برد
هرکسی دل بر آن سخن بسپرد.
نظامی ( از آنندراج ) .
در فارسی از باور و کردن استفاده میشه ولی در ترکی فعل ساده دارد. ( اینانماق )
باور کردن در چیزی، باور کردن به چیزی، باوریدن چیزی
کلمات دیگر: