مترادف پشته : تپه، تل، فلات، کومه، کوهپایه، ناهموار
پشته
مترادف پشته : تپه، تل، فلات، کومه، کوهپایه، ناهموار
فارسی به انگلیسی
mound, eminence
bank, bundle, drift, driftage, dune, embankment, eminences, heap, hill, hillock, hummock, knoll, molehill, mound, rick, ridge, rise
فارسی به عربی
مترادف و متضاد
تپه، تل، فلات، کومه، کوهپایه، ناهموار
فرهنگ فارسی
ناحیهای کشیده در جوّ زمین با فشار هوای نسبتاً زیاد
( اسم ) ۱- پشتواره . ۲- ارتفاعی نه بس بلند از زمین تل تپه توده نجد ربو . توضیح پشته درست بهمان معنی ( نجد ) که معمولا فلات گویند در پارسی دری و در بعضی لهجه های ایران ( از آن جماه لهج. شهمیرزادی ) بکار رفته است . ۳- کوز ( در زراعت ). یا از کشته پشته ساختن . بسیار کشتن . یا پشت. قنات . مسافت میان دو میل. چاه در قنات . یا دو یا سه پشته ایستادن . در دو صف یا سه صف و بدو تن یا سه تن ایستادن .
نام یکی از قرا آمل مازندران
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
پشته . [ پ ُ ] (اِخ ) نام یکی از قرای آمل مازندران . (مازندران و استرآباد رابینو ص 114).
شب زمستان بود کپی سرد یافت
کرمک شب تاب ناگاهی بتافت
کپیان آتش همی پنداشتند
پشته هیزم بدو برداشتند.
در بن چرختشان بمالد حمال.
دسته گل گر ترا دهد تو چنان دانک
دسته گل نیست آن که پشته خاراست.
دسته دسته گل نمودی پشته پشته خار شد.
از کوه تابکوه بنفشه ست و شنبلید
از پشته تا به پشته سمن زار و لاله زار.
ز کشته بهر سوی چون پشته گشت
همه دشت پای و سر و کشته بود
ز کشته بهر سوی در پشته بود.
که از کشته شد پشته تا چرخ ماه.
ز کشته بسی دشت چون پشته گشت.
فراخ دشتی چون روی آینه هموار.
از کشته پشته پشته و زاتش علم علم.
چون کسی کو را باشد نظر میر پناه.
پس از باد پر آتش اندر فکند.
شب زمستان بود کپی سرد یافت
کرمک شب تاب ناگاهی بتافت
کپیان آتش همی پنداشتند
پشته ٔ هیزم بدو برداشتند.
رودکی (از کلیله و دمنه ).
روز دگر آنگهی بناوه و پشته
در بن چرختشان بمالد حمال .
منوچهری .
بیرون آمدند هر یکی پشته ٔ نی بگردن برنهاده و اندر هر پشته ازآن شمشیری مجرد... ایشان همچنان اندرشدند با آن پشته ها. (تاریخ سیستان ).
دسته ٔ گل گر ترا دهد تو چنان دانک
دسته ٔ گل نیست آن که پشته خاراست .
ناصرخسرو.
بر بناگوشی که رنگ او بچشم عاشقان
دسته دسته گل نمودی پشته پشته خار شد.
سوزنی .
گفت بلی روزی چهل شتر قربان کرده بودم ... بگوشه ٔ صحرائی برون رفتم و خارکنی را دیدم پشته ٔ خار فراهم آورده . (گلستان ). چون بشهر رسیدند کودکی را دیدند پشته ٔ هیزم آنجا نهاده وی را مشاهده کردند. (قصص الانبیاء ص 179). || ارتفاعی نه بس بلند از زمین . بلندی . تل ّ. (حبیش تفلیسی ). زمین بلند. تپه . توده . نجد. ربو. (منتهی الارب ). ربوه . رابیة. رباوة. رباة. حَودَله . حَجب . عَقبة. هضبة. اکمه . تلعه . ثنیة. ظَرب . یَفَع. یفاع . زَمَعة. ذریحة. کلندی . کلد. قارَة. قَرز. عفازة. صَوعة. دفدفه . دف ّ. قُتائدة. فرق . فرط. بنجة. (منتهی الارب ). جرداحة. جرداح :
از کوه تابکوه بنفشه ست و شنبلید
از پشته تا به پشته سمن زار و لاله زار.
فرخی .
چنان شد ز ایرانیان روی دشت
ز کشته بهر سوی چون پشته گشت
همه دشت پای و سر و کشته بود
ز کشته بهر سوی در پشته بود.
فردوسی .
بکشتند چندان ز توران سپاه
که از کشته شد پشته تا چرخ ماه .
فردوسی .
بسی دیو در دست او کشته گشت
ز کشته بسی دشت چون پشته گشت .
فردوسی .
چو پشته گشته از آن کشته پیش روی امیر
فراخ دشتی چون روی آینه هموار.
فرخی .
اینک همی رود که به هر قلعه برکند
از کشته پشته پشته و زاتش علم علم .
فرخی .
آهو از پشته بدشت آید و ایمن بچرد
چون کسی کو را باشد نظر میر پناه .
فرخی .
یکی پشته سازید پهن و بلند
پس از باد پر آتش اندر فکند.
اسدی (ایضاً ص 120).
رهی سخت دشخوار ششماهه بیش
همه کوه و دریا و پشته است پیش .
اسدی (ایضاً ص 204).
بهر سو در آن دشت کین تاختی
ز کشته همی پشته ها ساختی .
اسدی (ایضاً ص 82).
بر سر آن پشته حصاری ساختند. (مجمل التواریخ والقصص ).
راهی چون پشته پشته سنگ و درآن راه
سینه ٔ بازان بنعل گشته مصور.
مسعودسعد.
تن نازک مثال نی کردم
تا چنین پشته زیر پی کردم .
سنائی (سیرالعباد).
عمل شمس همی باید و تأثیر فلک
ورنه هر پشته به یک نور همی کان نشود.
سنائی .
تا عرض دهد لشکر پیروزه سلب را
بر پشته و بالای زمین راجل و راکب .
سوزنی .
چون مسافت میان دو لشکر نزدیک شد امیر ناصرالدین منکروار بر پشته رفت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی نسخه ٔ خطی مؤلف ص 27). سلطان چون حدت بأس و شدت مراس آن قوم مشاهده کرد بر پشته ای فروآمد. (ایضاً ص 268).
همچو عرصه ْٔ پهن روز رستخیز
نه گو و نه پشته نه جای گریز.
مولوی .
چون به پشته ٔ فراجون رسیدم به پیری ملاقات شد. (انیس الطالبین بخاری ). چون بکنار قلان تاشی رسید برف تمامت گوها را با پشته برابر کرده بود. (جهانگشای جوینی ).
از خون بکوه و دشت روان گشت جویبار
وز کشته پشته های عظیم آمد آشکار.
اَمیل ، ذَریح ؛ پشته ٔ ریگ که یک میل عرض او باشد. (صراح ). ذَریح ؛ پشته ها. (منتهی الارب ). ضواجع؛ پشته ها. کُمزَة؛ پشته ای از خاک یا ریگ . کِفَر؛ پشته ای از کوه . مَصد؛ پشته ٔ بلند. مَصاد؛ پشته ٔ بلند. (منتهی الارب ).قوداء، طِنی ؛ پشته ٔ بلند. قوعلة، قضه ؛ پشته ٔ خرد. قائدة؛ پشته ٔ دراز گسترده بر زمین . کراغ ؛ پشته ٔ دراز و بیرون برآمده از زمین سنگلاخ سوخته . عقبةُ مَحوج ٌ؛ پشته ٔ دور. عقبةُ مَتوح ٌ؛ پشته ٔ دور و دراز. بُلطة؛ نام پشته ای . قَضفَة؛ پشته ای که از یک سنگ نماید. کتول الارض ؛ پشته های زمین و آنچه بلند برآمده باشد از آن .قُنفدُ؛ پشته های تنگ در راه . هدود؛ پشته ٔ شاقة. عقبه ٔ شاقة. صواح ؛ پشته ٔ بلند از زمین . خوصاء؛ پشته ٔ بلند زمین . مداخل ؛ پشته ٔ بلند مشرف بر زمین سیراب . صَلَغ؛ پشته ٔ سرخ . اکمة مفترشةالظهر؛ پشته ٔ گسترده همواریست . اکمة عبلاء؛ پشته ٔ درشت . عثعث ؛ پشته ٔ بی گیاه . عثال ؛ پشته ای است درشت یا رودباری در زمین جذام . فرزه ؛ راه بر پشته . ذناب ؛ آب رو میان دو پشته . خش ّ؛ پشته ٔریگ . خشرم ؛ پشته ٔ بلند که سنگ ریزه های آن أملس باشد. مخرم الاکمه ؛ پشته یا کوه که منفرد باشد از دیگر. خرماء؛ هر پشته که از آن بزمین پست فروروند. خرم الاکمه ؛پشته یا کوه که جدا باشد از دیگر. خشبل ؛ پشته ٔ سخت .ضرس ؛ پشته ٔ درشت . دمادم ؛ پشته های نرم خاکین . رِعص ؛ پشته ٔ ریگ مجتمع. دکاء؛ پشته ٔ زمین از خاک نرم . هدمل ؛ پشته ٔ بلند فراهم آمده . شعبه ، هذلول ، زیراء، زَیراء، زیری ، زازِیَة، زیراة، زیزآءة؛ پشته ٔ خرد. صَهوة؛برج بر سر پشته و توده . عبابید یا عبادید؛ پشته ها. غملول ؛ پشته ٔ بلند. غفو، غفیة؛ پشته ٔ بلند که آب بر آن نرود. غلباء؛ پشته ٔ بزرگ و بلند. عنز؛ پشته ٔ سیاه . عنز؛ پشته ٔ خرد. عنوت و عنتوت ؛ پشته ٔ دشوارگذار. قارةٌ عیطاء، پشته ٔ بلند. عقاب ، پشته و هر بلندی زمین که بسیار دراز نباشد. (منتهی الارب ). || کوز (در زراعت ) . || این کلمه چون مزید مؤخر در اعلام جغرافیائی بکاررود: جورپشته . راه پشته . رکاپشته . سه پشته . چل پشته . گل پشته . قلعه پشته . میان پشته . هلوپشته . کلاپشته .
- از کشته پشته ساختن ؛ بسیار کشتن .
- پشته انداختن یا پشته کردن قنات ؛ فروریختن مجرای آن . پاره هائی از سقف و دیوار آن واریز کردن (اصطلاح مقنیان ).
- پشته بندی کردن ؛ زمین را پشته ها کردن برای بعض کشت ها چون کشت سیب زمینی و غیره .
- پشته ٔ قنات ؛ مسافت میان دو میله است . رجوع به میله شود.
- پشته ناک ؛ زمینی که پشته ٔ بسیار دارد: طِلع؛ زمین پشته ناک . (منتهی الارب ).
- دوپشته یا سه پشته ایستادن ؛ به دوتن یا سه تن یا به دوصف و سه صف ایستاده بودن .
فرهنگ عمید
۲.تل، تپه.
۳. فاصلۀ میان دو چاه، قنات.
دانشنامه عمومی
تپه و توده.
پشته (فراز = ridge) - علوم هوا و آب و هواشناسی
در باغ جایی که برای جدا کردن جوهای آب کنار درختان و رفت و آمد می باشد
بخش کد (شامل کد برنامه)
پشته
بخش داده (داده + بی اس اس + هیپ)
آرایه صف گشایی توده لیست پیوندی صف پشته
در حقیقت پشته، یکی از سه بخش تخصیص یافته به یک برنامه در حال اجرا در حافظه (RAM) می باشد. پس از اجرای هر برنامه کاربردی آن برنامه برای پردازش توسط پردازشگر، به سه بخش در حافظه تقسیم شده و ذخیره می گردد تا در دسترس پردازشگر قرار بگیرد. این سه بخش شامل موارد زیر هستند:
LIFO کوتاه شدهٔ عبارت Last In First Out (آخرین ورودی از همه زودتر خارج می شود) است. این سیاست اساس کار پشته ها را تشکیل می دهد و به مفهوم آن است که آخرین دادهٔ ذخیره شده در پشته، نخستین داده ای است که بازیابی می شود.
این روستا در دهستان درختنگان قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۵ نفر (۸خانوار) بوده است.
دانشنامه آزاد فارسی
بخشی از حافظه که برای ذخیره اجزای توابع و متغیرهای محلی و بعضی اطلاعات که نیاز به بازیابی دارند به کار برده می شود. پشته اطلاعات را به نحوی ذخیره می کند که همیشه آخرین کمیت ذخیره شده اولین کمیت بازیابی شونده باشد.
رجوع شود به:سد شنی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه اسلامی
فقها به مناسبت بحث معلوم بودن کالای وزنی یا پیمانه ای در معامله گفته اند: فروش کالا مانند نی و هیزم به صورت پشته به جهت نامعلوم بودن آن، صحیح نیست.
گویش مازنی
۱کوله بار ۲مجازا به معنی:زیاد و بیش از حد ۳واحد بسته بندی ...
۱پشت سر ۲راه پشتی ۳بی راهه
۱مرتعی جنگلی در حومه ی شهرستان نوشهر ۲نام مرتعی در حوزه ...
واژه نامه بختیاریکا
جدول کلمات
پیشنهاد کاربران
بار سنگینی که بر پشت می گذارند و حمل می کنند
ام باشته. هم پشته. دوباره پشته ای دیگر
Posh tah