چاره جستن

تدبیر کردن . تکفر و تامل در انجام کاری یا اصلاح امری نمودن . یا جویند. علاج . درمان جوی . یا حیله گر . فریبنده . جویای نرنگ و فریب .

چاره جستن. [ رَ / رِ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) تدبیر کردن. تفکر و تأمل در انجام کاری یا اصلاح امری نمودن :
نشستند دانش پژوهان بهم
یکی چاره جستند بر بیش و کم.به اندیشه پاک دل را بشست
فراوان ز هر گونه ای چاره جست.یکی چاره راه دیدار جوی
چه باشی تو بر باره ومن به کوی.او... خلاص خود را چاره میجست. ( کلیله و دمنه ). || علاج کردن.درصدد علاج برآمدن. درمان کردن. علاج و درمان خواستن :
بدین چاره جستن ترا خواستم
چو دیر آمدی تندی آراستم.همی چاره جستند از آن اژدها
که تا چین بیابد ز سختی رها.بسی چاره جست و ندید اندر آن
همی بود پیچان و لرزان برآن.دو مار سیاه از دوکتفش برست
غمی گشت و از هر سویی چاره جست.|| حیله کردن. فسون کردن. بفریب و نیرنگ توسل جستن. خدعه نمودن :
یکی چاره جست اندر آن کار زشت
ز کینه بنوی درختی بکشت.برآنگونه با او همی چاره جست
نهانیش بد بود و رایش درست.تو بودی بر این پادشاهی فروغ
همی چاره جستی و گفتی دروغ.نه مردی بود چاره جستن بجنگ
نرفتی بسان دلاور نهنگ.بسی خیمها کرده بود او درست
مر این خیمهای مرا چاره جست. زن مهربان چاره ای جست زود
که از چاره جستنش چاره نبود. || دوری گزیدن. جدایی خواستن :
همی خواندش شاه و او چاره جست
همی داشت آن نامه شاه سست.