پاکار

پاکار در معماریبخشی از سازه درست در نقطه ای میان دیوار و تاق یا گنبد است که از یک سو بالاترین بخش دیوار و از دیگر سو پست ترین بخش تاق یا گنبد که چَفد از آنجا آغاز می شود را به هم می دوساند (متصل می کند). به بیان ساده تر پاکار جایی ست که تاق یا گنبد از آن آغاز می شود و پاراسته که نخستین بخش چَفد تاق یا گنبد است مستقیم روی آن قرار می گیرد. پاکار دو جور است:
خیز و اندام گنبدهای ایران، استاد محمدکریم پیرنیا، هنر و معماری،
چفدها و طاق ها، استاد محمد کریم ییر نیا، گردآوری زهره بزرگمهری، فصلنامه علمی فنی هنری
شیوه های معماری ایران، گردآوری غلامحسین معماریان، تهران، نشر هنر اسلامی، ۱۳۸۱
بناهای سنتی (اجرا، عملکرد، خصوصیت، مرمت)، حسین فرخ یار، نشر بهمن آرا۱۳۸۶
۱ پاکار با کیز که در سبک آجرچینی تاق ضَربی پیاده می شود.
۲ پاکار بی کیز که در سبک آجرچینی تاق رومی و تاق چَپیله پیاده می شود.
شیوه نشاندن چَفد تاق و گنبد بر روی پاکار نیز سه جور است: