مترادف پرسخن : بگو، پرچانه، پرحرف، روده دراز، وراج
متضاد پرسخن : کم حرف، کم سخن
پرسخن
مترادف پرسخن : بگو، پرچانه، پرحرف، روده دراز، وراج
متضاد پرسخن : کم حرف، کم سخن
فارسی به انگلیسی
مترادف و متضاد
بگو، پرچانه، پرحرف، روده‌دراز، وراج ≠ کم‌حرف، کم‌سخن
فرهنگ فارسی
( صفت ) پرگوی
لغت نامه دهخدا
پرسخن. [ پ ُ س ُ خ ُ / خ َ ] ( ص مرکب ) حَدِث. حِدّیث. مِکثار. ثَرّ. ثَرّة. بسیارسخن. بسیارگوی. پرگوی. پرچانه. پرحرف. روده دراز. پرروده :
مرا غمز کردند کآن پرسخن
به مهر نبی و علی شد کهن.
پر از کین دل از روزگار کهن.
سرش پرسخن گشت و گویا زبان.
که من نو کنم روزگار کهن.
مرا دل پر از دردهای کهن.
لبان پر ز گفتارهای کهن.
زبان پر ز گفتارهای کهن.
چنین گفت کای شاه بیدادگر.
شکسته شد آن مرد جنگ آزمای
ازآن پرسخن نامه سوفرای.
مرا غمز کردند کآن پرسخن
به مهر نبی و علی شد کهن.
فردوسی.
برفتند پیچان لب و پرسخن پر از کین دل از روزگار کهن.
فردوسی.
چو بشنید کودک ز نوشین روان سرش پرسخن گشت و گویا زبان.
فردوسی.
کنون آمدی با دلی پرسخن که من نو کنم روزگار کهن.
فردوسی.
ورا چشم بی آب و لب پرسخن مرا دل پر از دردهای کهن.
فردوسی.
از آن انجمن شد دلی پرسخن لبان پر ز گفتارهای کهن.
فردوسی.
دلی پر ز دانش سری پرسخن زبان پر ز گفتارهای کهن.
فردوسی.
بیامد یکی پرسخن کفشگرچنین گفت کای شاه بیدادگر.
فردوسی.
|| طویل. دراز. مُطوّل : شکسته شد آن مرد جنگ آزمای
ازآن پرسخن نامه سوفرای.
فردوسی.
فرهنگ عمید
۱. پرگو، بسیارگو.
۲. سخنور.
۲. سخنور.
کلمات دیگر: