تازه به دوران رسیده

تازه به دوران رسیده یا نوکیسه به فردی گفته می شود که بدون پشتوانهٔ صحیح یا زحمتِ متناسب با نتیجه، به مال یا مقامی برسد. به دیگر سخن، به فردی گفته می شود که به تازگی واردِ یک طبقهٔ اقتصادی یا اجتماعی می شود یا شخصی از طبقهٔ اقتصادی یا اجتماعیِ پایین که به صورت ناگهانی سرمایه دار یا قدرتمند می گردد.
یوسفی، مینا. (۱۳۹۴). «عشقم می کشه اینجوری باشم». جامعه پویا. ۱ (۱): ۳۰.
این صفت برای افرادی به کار می رود که به خاطر وقوع برخی نابه سامانی های اقتصادی یا فرهنگی، با استفاده از رانت های دولتی یا روابط ناسالم مافیاگونه به ثروتی گزاف و بدون پشتوانه دست می یابند.
به طور کلی نوکیسگی پیامد نابسامانی اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است. شاید بتوان گفت مهم ترین عامل در بروز نوکیسگی، اختلال منزلتی یا سرمایه ای است. بر خلاف بعضی تعاریف جامعه شناسی، که طبقات بر اساس ثروت و دارایی به بالا، پایین و متوسط دسته بندی می کنند، در نظریات جدید جامعه شناسی مانند نظریه بوردیو علاوه بر سرمایه مالی (ثروت و دارایی)، سرمایه فرهنگی (تحصیلات و امتیازات علمی)، سرمایه اجتماعی (روابط) و سرمایه نمادین (ابرو و حیثیت) نیز مبنای تعریف از طبقه قرار می گیرد. بر این اساس اختلال منزلتی به این معناست که یک گروه فقیر در جامعه تحت شرایط خاص، به سرمایه مالی بالایی دست می یابد در حالی که سرمایه فرهنگی یا اجتماعی ندارد.از دید ورستن وبلن پیامد ظهور نوکیسگان در جامعه مصرف تظاهری است و از آنجا که این افراد در موقعیتی قرار گرفته اند که شایستهٔ آن نیستند؛ بنابراین از نمادهای رفتاری و فرهنگی آن موقعیت به صورت ظاهری استفاده می کنند.
گاه تحت شرایطی نوکیسگان به گروه مرجع، یعنی گروهی که افراد، خود را با آن مقایسه و با استانداردهای آن ها ارزیابی می کنند ف تبدیل می شوند.تبدیل شدن نوکیسگان به گروه مرجع می تواند موجب بازتولید نابسامانی فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی جدید شود و تازه به دوران رسیده های علمی و فرهنگی و. ایجاد کند