تار شدن. [ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) تار گشتن. تار گردیدن. تیره شدن. تاریک شدن :
چنین گفت کاکنون سر بخت اوی
شود تار و ویران شود تخت اوی.
فردوسی.
شمع خرد گیر چو دیدی که شد
خانه این جادوی محتال تار.
ناصرخسرو.
- تار شدن چشم ؛ کم بینا شدن چشم.
- تار شدن هوا ؛ تاریک شدن هوا.
|| تار شدن مرغ ؛ در تداول عامه ، وحشی شدن مرغ. رجوع به تار شود.