( صفت ) پر از گیاه گیاه ناک پر نبات.
پرگیا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پرگیا. [ پ ُ ] ( ص مرکب ) گیاه ناک :
یکی کوهش آمد بره پرگیا
بدو اندرون چشمه و آسیا.
یکی کوهش آمد بره پرگیا
بدو اندرون چشمه و آسیا.
فردوسی.
فرهنگ عمید
زمینی که گیاه فراوان در آن روییده.
کلمات دیگر: