قولنجان

( اسم ) گیاهی است از تیره زنجبیل ها که دو گونه آن مشهور است : یکی را به نام قولنجان صغیر و دیگری را به نام قولنجان کبیر می نامند . و هر دو آنها دارای ساقه های زیرزمینی مورد استفاده هستند ( قولنجان صغبر بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد ) قولنجان از گیاهان بومی چین و هندوچین است . نوع ضغیر آن دارای ساقه های زیرزمینی به ضخامت یک چوب قلم ( به کلفتی یک انگشت تقریبا ) و به درازی ۶ سانتیمتر است . بوی ساقه های زیرزمینی آن که به نام ریزوم خوانده می شود معطر ( شبیه بوی فلفل ) است . طعمش سوزان و تلخ است . در این ریزومها مواد نشاسته یی و صمغی وجود دارد و به علاوه دارای اسانسی است که به وسیله جوشاندن آنها در آب استخراج می شود و خاصیت تسکین درد را دارد و از این جهت در دندان پزشکی مورد استعمال قرار می یگرد . همچنین جهت رفع دردهای امعائ و به عنوان مقوی از ریزومهای آن استفاده می کنند خولنجان خاولنجان کلاجن کلیجن قرغات خسرو دارو هارلیجان هاولیجان گلنگا قالنقا پان درخت تانبول خسرو دارو قسط کسری دارو خلنجان . یا قولنجان جاوه یی . قولنجان کبیر . یا قولنجان چینی . قولنجان صغیر . یا قولنجان ( ختایی ) خطایی . قولنجان صغیر . یا قولنجان صغیر . یکی از گونه های قولنجان که بیشتر از قولنجان کبیر مورد استفادهدارویی واقع می شود و معطر از آن است . ساقه های زیرزمینی آن کوچکتر از قولنجان کبیر است و این گونه بیشتر در چین به عمل می آید . قولنجان خطایی خولنجان خطایی خولنجان چینی کلاجن صغیر ریشه جوز قولنجان طبی . یاقولنجان کبیر . یکی از گونه های قولنجان که دارای ساقه های زیرزمینی درشت تر از قولنجان طبی ( قولنجان صغیر ) است ولی خواص طبی و اسانس کمتری دارد . این نوع قولنجان بیشتر در جاوه و هندوستان و مصر می روید قولنجان جاوه یی قولنجان هندی قولنجان مصری یا قولنجان مصری . قولنجان کبیر . یا قولنجان هندی . قولنجان کبیی .

قولنجان. [ ل ِ ] ( معرب ، اِ ) خاولنجان. ( فهرست مخزن الادویه ). گیاهی است از تیره زنجبیل ها که دو گونه آن مشهور است یکی را به نام قولنجان صغیر و دیگری را به نام قولنجان کبیر مینامند و هر دو آنها دارای ساقه های زیرزمینی مورد استفاده هستند ( قولنجان صغیر بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد ) قولنجان از گیاهان بومی چین و هندوچین است. نوع صغیر آن دارای ساقه های زیرزمینی به ضخامت یک چوب قلم ( بکلفتی یک انگشت تقریباً ) و به درازی شش سانتیمتر است. بوی ساقه های زیرزمینی آن که به نام ریزوم خوانده میشود، معطر ( شبیه بوی فلفل ) است ، طعمش سوزان و تلخ است. در این ریزوم ها مواد نشاسته ای و صمغی وجود دارد و بعلاوه دارای اسانسی است که بوسیله جوشاندن آنها در آب استخراج میشود و خاصیت تسکین درد را دارد و از این جهت در دندانپزشکی مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین جهت رفع دردهای امعاء و بعنوان مقوی از ریزومهای آن استفاده میکنند. خولنجان ،خولیجان ، خاولنجان ، کلاجن ، کلیجن ، قرغات ، خسرو دارو،و قسط، کسری دارو، هارلیجان ، هاولیجان ، گلنگا قالنقا، پان ، درخت تانبول ، خلنجان. ( فرهنگ فارسی معین ).
- قولنجان جاوه ای . رجوع به قولنجان کبیر شود.
- قولنجان چینی . رجوع به قولنجان صغیر شود.
- قولنجان ختایی ( خطایی ). رجوع به قولنجان صغیر شود.
- قولنجان صغیر ؛ یکی از گونه های قولنجان که بیشتر از قولنجان کبیر مورد استفاده داروئی واقع میشودو معطرتر از آن است. ساقه های زیرزمینی آن کوچکتر ازقولنجان کبیر است و اینگونه بیشتر در چین به عمل می آید. قولنجان خطایی. قولنجان چینی. کلاجن صغیر. ریشه جوز. قولنجان طبی. ( فرهنگ فارسی معین ).
- قولنجان کبیر ؛ یکی از گونه های قولنجان که دارای ساقه های زیر زمینی درشت تر از قولنجان طبی ( قولنجان صغیر ) است ولی خواص طبی و اسانس کمتر دارد. این نوع قولنجان بیشتر در جاوه و هندوستان و مصر میروید. قولنجان جاوه ای. قولنجان هندی. قولنجان مصری. ( فرهنگ فارسی معین ).
- قولنجان مصری . رجوع به قولنجان کبیرشود.
- قولنجان هندی . رجوع به قولنجان کبیر شود.

= خولنجان