روپوست

روپوست* یا اِپیدرم(به انگلیسی: Epidermis)* به همراه لایه شاخی٬ لایهٔ بیرونی پوست است که همراه با درم تشکیل پوست بدن را می دهند.اپیدرم دارای بافت اپیتلیوم سنگفرشی مطبق است.اپیدرم مرزبندی اصلی در سطح بدن است و آن را در برابر محیط ایمن می کند. سلول های اصلی اپیدرم کراتینوسیتها هستند. در انسان، نازک ترین لایه اپیدرم در پلک ها (۰/۱ میلی متر) و ضخیم ترین آن در کف دستها و پاها (۱/۵ میلی متر) است.از نظر رویان شناسی٬ اپیدرم از لایهٔ جنینی اکتودرم منشأ می گیرد.
^  واژگان مصوب فرهنگستان فارسی
^  EPI پیشوند از ریشه یونانی بمعنی برروی- (دیکشنری آکسفورد)

روپوست (epidermis)
بیرونی ترین لایۀ یاختهای در پیکر موجود زنده. در گیاهان و بسیاری از بی مهره گان، مانند حشرات، متشکل از یک لایۀ یاخته ای است. در مهره داران، از چندین لایه از یاخته ها تشکیل می شود. روپوست گیاهان و بی مهره گان اغلب نوعی کوتیکول (پوستک) بیرونی غیریاخته ای دارد که موجود زنده را از خشک شدن حفظ می کند. در مهره داران، مانند خزندگان، پرندگان، و پستانداران، بیرونی ترین لایۀ یاخته ها مرده است و لایۀ ضد آب سختی، با نام پوست، را می سازد.