کلمه جو
صفحه اصلی

چکله

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - قطر. آب رشحه . ۲ - حباب کف آب .

لغت نامه دهخدا

چکله. [ چ َ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) مطلق آنچه از جایی بچکد. ( برهان ). هر چه از جایی بیفتد. ( ناظم الاطباء ). || قطره و چکیدن را نیز گویند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). چک و چکره و چکه. چیکلَه. ( در لهجه روستائیان فیض آباد محولات بخش تربت حیدریه ). و رجوع به چک و چکره و چکه شود. || ناصیه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به چکاک شود.

چکله. [ چ ُ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) نام مرغی شکاری. ( ناظم الاطباء ).

چکله . [ چ َ ل َ / ل ِ ] (اِ) مطلق آنچه از جایی بچکد. (برهان ). هر چه از جایی بیفتد. (ناظم الاطباء). || قطره و چکیدن را نیز گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). چک و چکره و چکه . چیکلَه . (در لهجه ٔ روستائیان فیض آباد محولات بخش تربت حیدریه ). و رجوع به چک و چکره و چکه شود. || ناصیه . (ناظم الاطباء). و رجوع به چکاک شود.


چکله . [ چ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) نام مرغی شکاری . (ناظم الاطباء).


فرهنگ عمید

=چکه٢

چکه٢#NAME?


گویش مازنی

مغز گردویی که کامل و بدون آنکه خرد شود،بیرون آید


/chekele/ بی سر و پا - حبه – یک حبه سیر & مغز گردویی که کامل و بدون آنکه خرد شود، بیرون آید

۱بی سر و پا ۲حبه – یک حبه سیر



کلمات دیگر: