<div class="boxBd">گوش تابی. ( حامص مرکب ) عمل گوش تاب. گوش پیچی. گوش کسی را برای مجازات یا تأدیب پیچاندن. ( فرهنگ نظام ). گوشمالی و سیاست. ( ناظم الاطباء ). بر قیاس گوش تاب و با لفظ دادن و خوردن و کشیدن مستعمل. ( آنندراج ) : <br>سررشته گشته پنبه غفلت به کار من <br>از بس که گوش تابی استاد خورده ام.<div class="au">ملا مفید بلخی ( از آنندراج ).</div></div>

گوش تابی. ( حامص مرکب ) عمل گوش تاب. گوش پیچی. گوش کسی را برای مجازات یا تأدیب پیچاندن. ( فرهنگ نظام ). گوشمالی و سیاست. ( ناظم الاطباء ). بر قیاس گوش تاب و با لفظ دادن و خوردن و کشیدن مستعمل. ( آنندراج ) : سررشته گشته پنبه غفلت به کار من از بس که گوش تابی استاد خورده ام. ملا مفید بلخی ( از آنندراج

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">گوش کسی را برای تنبیه و تادیب تابیدن گوشمالی گوش پیچی : سر رشته گشته پنب. غفلت بکار من از بس که گوشتابی استاد خورده ام . ( مفید بلخی )</div>

گوش کسی را برای تنبیه و تادیب تابیدن گوشمالی گوش پیچی : سر رشته گشته پنب. غفلت بکار من از بس که گوشتابی استاد خورده ام . ( مفید بلخی )

فرهنگ فارسی

گوش تابی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ عمید