چینود

پل صراط باعتقاد زردشتیان .
پل صراط، به عقیده زرتشتیان پلی است که بروی دوزخ، قرارداردکسی که میمیرددربامدادروزچهارم باید، روان اوازروی آن عبورکند
صراط . چینوت . پل صراط باعتقاد زرتشتیان .

چینود. [ ن َ وَ ] ( اِخ ) ( پُل ) صراط. چینوت. پل صراط به اعتقاد زرتشتیان. به موجب روایات زردشتی ، یک سوی این پل بر روی قله دائیتی است ، که نزدیک رودی است بهمین نام ، و در ایران ویج واقع است ، و سوی دیگرش بر کوه البرز قرار دارد، و درزیر پل ، در حد میانه های آن ، دروازه دوزخ است. در کتب و روایات زردشتی راجع به این پل و دشواریهائی که در هنگام عبور از آن پیش می آید سخن بسیار رفته است. به اعتقاد عامه زردشتیها این پل در هنگام عبور نیکان و خاصان به قدر کافی گشاده و عریض میشود، و در موقع عبور بدکاران تا به اندازه لبه تیغی باریک میگردد، و از این رو روح بدکار از آنجا بدرون دوزخ می افتد. اوصاف چینود با آنچه نزد مسلمین راجع به پل صراط گفته میشود شباهت بسیار دارد. ( دائرة المعارف فارسی ).در فرهنگهای فارسی این کلمه به صورت خنیور نیز آمده است که ناگریز مصحف و محرف کلمه چینود باید باشد ونیز در اشعار شاعران و شاید در تداول این کلمه صورت چنیود نیز یافته است چنانکه اسدی به هر دو صورت و عنصری به صورت اخیر آن را بکار برده است :
ترا هست محشر رسول حجاز
دهنده به پول چنیود جواز.بدانی که انگیزش است و شمار
همیدون به پول چنیود گذار.رهاننده روز شمار از گداز
دهنده به پول چنیود جواز.و اینک شواهد کلمه چینود :
سیه روی خیزد ز شرم گناه
سوی چینودپل نباشدش راه.رهی سخت چون چینود تن گداز
تهی چون کف زفت روزنیاز.اگر خود بهشتی و گر دوزخی
گذارش سوی چینودپل بود.

در آیین زردشتی، پلی بر روی دوزخ که روان مردگان از آن می گذرد، پل صراط: سیه روی خیزد ز جرم و گناه / سوی چینود پل نباشدْش راه (اسدی: ۱۳۹ ).