پردروغ

( صفت ) ۱- دروغ پرداز دروغگو کذاب . ۲- پراز دروغ پر از کذب . ( چهارم بیامد بدرگاه شاه زبان پر دروغ و روان پر گناه . ) ( فردوسی .لغ ) یا پر دروغ بودن . دروغ پرداز بودن دروغگو بودن کذاب بودن : ( یکی آنکه داور بود پر دروغ - بگیرد بر مرد دانش فروغ. ) ( فردوسی )

پردروغ. [ پ ُ دُ ] ( ص مرکب ) کذاب :
یکی آنکه داور بود پردروغ
نگیرد بر مرد دانا فروغ. || پر ازکذب. پر از دروغ :
چهارم بیامد بدرگاه شاه
زبان پردروغ و روان پرگناه.سپهبد بکژی نگیرد فروغ
روان خیره پرتاب و دل پردروغ.

۱. بسیار دروغ گو، دروغ پرداز.
۲. پر از دروغ، پر از کذب.