کلمه جو
صفحه اصلی

گابریل گارسیا مارکز

دانشنامه عمومی

گابریل خوزه گارسیا مارکِز (به اسپانیایی: Gabriel José García Márquez) (زادهٔ ۶ مارس ۱۹۲۷ در دهکدهٔ آرکاتاکا* درمنطقهٔ سانتامارا* در کلمبیا – درگذشته ۱۷ آوریل ۲۰۱۴) رمان نویس، نویسنده، روزنامه نگار، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی بود. او بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یا گابیتو (برای تحبیب) مشهور بود و پس از درگیری با رئیس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتنش در مکزیک زندگی می کرد. مارکز برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۸۲ را بیش از سایر آثارش به خاطر رمان صد سال تنهایی چاپ ۱۹۶۷ می شناسند که یکی از پرفروش ترین کتاب های جهان است.
خوان مانوئل سانتوس، رئیس جمهوری کلمبیا در تجلیل از گابریل گارسیا مارکز در توییتر خود نوشت: «هزار سال تنهایی و غم، به خاطر مرگ بزرگ ترین کلمبیایی در سراسر تاریخ.»
گابریل خوزه گارسیا مارکز روز ۶ مارس ۱۹۲۷ به دنیا آمد و پدربزرگ و مادربزرگش او را در شهر فقیر آراکاتاکا در شمال کلمبیا بزرگ کردند. وی در بوگاتا، پایتخت کلمبیا، به مدرسه رفت و به زودی به نوشتن روی آورد. به تشویق خانواده به تحصیل حقوق پرداخت، اما به زودی دریافت که روح و روان او تنها با نوشتن و ادبیات آرام می گیرد. او بعدها در اولین کتاب خاطراتش با عنوان زنده ام که روایت کنم نوشت که دوران کودکی سرچشمه الهام تمام داستانهای وی بوده است. او تحت تأثیر پدربزرگش که شخصیتی آزادی خواه بود و در هر دو جنگ داخلی کلمبیا شرکت کرده بود آگاهی سیاسی پیدا کرد. مارکز از سال های جوانی در نیمه دهه ۱۹۴۰ به حرفه روزنامه نگاری پرداخت و در کنار گزارش های واقعی، نخستین داستان های کوتاه خود را منتشر کرد.
او در سال ۱۹۴۱ اولین نوشته هایش را در روزنامه ای به نام Juventude که مخصوص شاگردان دبیرستانی بود منتشر کرد و در سال ۱۹۴۷ به تحصیل رشتهٔ حقوق در دانشگاه بوگوتا پرداخت و هم زمان با روزنامه آزادیخواه ال اسپکتادور به همکاری پرداخت. در همین روزنامه بود که گزارش داستانی سرگذشت یک غریق را به صورت پاورقی چاپ شد.
گارسیا مارکز که به شدت تحت تأثیر ویلیام فالکنر، نویسنده آمریکایی، بود، نخستین کتاب خود را در ۲۳ سالگی منتشر کرد که از سوی منتقدان با واکنش مثبتی روبرو شد.

نقل قول ها

گابریل گارسیا مارکِز (۱۹۲۸–۲۰۱۴)، نویسنده، رمان نویس، روزنامه نگار و ناشر کلمبیایی.
• «در زندگی مان از یک جایی به بعد به همه چیز و همه کس بی اعتنا می شویم دیگر نه از کسی می رنجیم و نه به عشق کسی دل می بندیم!»• «آزادی معمولاً نخستین فاجعهٔ جنگ است.»The General in His Layrinth• «اینکه چند سالت است، سن نیست؛ چند سال را احساس می کنی، سنت است.Memories of My Melancholy Whores• «دوستت دارم، نه بخاطر شخصیت تو، بلکه بخاطر شخصیتی که من هنگام با تو بودن پیدا می کنم.»• «دقایقی در زندگی هست که دلت برای کسی آن قدر تنگ می شود، که می خواهی او را از رؤیاهایت بیرون بکشی و در دنیای واقعی بغلش کنی.»• «ریشهٔ ادبی من روی شعر پایه ریزی شده بود، امّا شعر بد؛ فقط زمانی که از میان شعر بد گذشتی، می توانی شعر خوبت را بگیری.»Márquez, Gabriel García. Interview with El Manifesto. 1977.• «هرگز وقتت را با کسی که حاضر نیست وقتش را با تو بگذراند، نگذران.»بدون منبع• «همهٔ مردم سه زندگی دارند: عمومی، خصوصی، سرّی.»Gabriel García Márquez: a Life• «همیشه آنچه که احساس می کنی را بگو، آنچه که فکر می کنی را انجام بده.»• «وقتی آدم تنهاست خیلی خوب است که کسی کنارش باشد.»• «آنچه در آن مکاتیب آمده است از ازل تا ابد تکرار ناپذیر خواهد بود، زیرا نسل های محکوم به صد سال تنهایی، فرصت مجددی در روی زمین نداشتند.»• «فقر یعنی بردگی عشق.»• «روزی که قرار بشود بشر در کوپهٔ درجه یک سفر کند، ادبیات در واگن کالا، دخل دنیا آمده است…»• «گذشته دروغی بیش نیست و خاطره بازگشتی ندارد، هر بهاری که می گذرد دیگر بر نمی گردد و حتی شدیدترین و دیوانه کننده ترین عشق ها هم حقیقتی ناپایدار است.»• «هیچ آرمانی در زندگی ارزش این همه سرافکندگی و خفت را ندارد.»• «مردها چه قدر عجیبند! از یک طرف تمام عمر خود را به جنگ با کشیش ها می گذرانند و از طرف دیگر کتاب دعا هدیه می دهند.»• «آنچه از تو ناراحتم می کند این است که همیشه درست آنچه را که نباید بگویی، می گویی.»• «ادبیات بهترین بازیچه ای است که بشر اختراع کرده است تا مردم را مسخره کند.»• «مردم برای بیشتر ترسیدن باید کمتر بفهمند…»• «همیشه سخت ترین جای کار اینه که تظاهر کنی هیچی نشده…»• «دستور داد تا دو هزار بچه ای که در تقلب بلیط بخت آزمایی ریاست جمهوری که به زور از آنها استفاده شده بود تا همیشه بلیط ریس جمهور برنده شود را بازداشت کنند پیش از سپیده دم سوار بر کشتی ای پر از سیمان کنند و آنها را در حالی که آواز می خوانند تا مرز آبهای آزاد ببرند و با مقداری دینامیت به دنیای دیگر روانه شان کنند. بدون درد و رنج! وقتی سه افسر مأمور پس از ارتکاب جنایت مقابلش خبردار ایستاده و گفتند؛ ژنرال عزیز دستورتان اجرا شد، به آنها دو درجه اعطا کرد و به نشان خدمت صادقانه و وفادارانه صلیب به سینه شان نصب نمود. سپس فرمان داد سه افسر بدون مراسم رسمی تیر باران شوند. (آخر دستورهایی هست که می توانی صادر کنی ولی نباید اجرا شود طفلک بچه ها)»• «عقل موقعی به سراغ آدم می آید که دیگر خیلی دیر شده است.»• «چقدر باعث تاسف است که ببینی هنوز کسانی وجود دارند که به خاطر مسائلی بجز عشق، خودکشی می کنند.»• «علامت بیماری عشق، عیناً مثل بیماری وبا است.»• «تا جوان هستی سعی کن تا جایی که می توانی رنج عشق را بچشی. چون این طور چیزها تا آخر عمر نمی ماند.»• «نه تنها بدون عشق که در مخالفت با عشق هم می توان احساس سعادت کرد.»• «به دست آوردن هر وجب از آزادی، صرفاً به خاطر عشق است و بس.»• «هر چه بر سر عشق یک نفر بیاید به تمام عشق های جهان سرایت می کند و همه همان طور می شوند.»• «زبان بلد بودن مال موقعی است که می خواهی چیزی را به فروش برسانی، ولی وقتی می روی خرید کنی، همه زبان تو را می فهمند.»• «انسان فقط روزی متولد نمی شود که از شکم مادر بیرون می آید، بلکه زندگی وادارش می کند چندین مرتبه دیگر از شکم خود بیرون بیاید و متولد شود.»• «تنها چیزی که از مرگ متاسفم خواهد کرد، این است که مرگم از عشق نباشد.»• «هرکس از من بپرسد، همیشه عین حقیقت را به او می گویم: فاحشه ها به ام فرصت ازدواج ندادن.»• «تصورم از جوانی چنان با انعطاف توأم بود که هرگز گمان نبردم که خیلی دیر شده است.»• «نوچوانان نسل من چنان به زندگی ولع دلشتند که با جسم و جان خیال پردازی در بارهٔ آتیه را به فراموشی سپردند. تا واقعیت خشن به آنها آموخت آینده آن طور نبود که در رؤیا می دیدند و در نتیجه دلتنگی و حسرت گذشته را کشف کردند.• «جوری کلمات را از اعماق وجودم بیرون بکشم که هق هق گریه های درونی ام در متن آشکار نشود.»• «روحیهٔ حاکم بر شهر همواره چنین می پسندد که دوستی میان سربازان قلمزن خدشه دار نگردد. هر چند سرداران قشون درگیر جنگ های مطبوعاتی باشند.»• «معذب از آزارهای شیطانی که جواب های بجا و کوبنده ای را که به موقع نداده ایم در گوشمان نجوا می کند.»• «سن آدم ربطی به سال های عمرش نداره، بلکه بسته به احساسشه»• «اشتباه نکنید: دیوانه های بی خطر پیشگامان آینده اند.»• «شهرت خانم خیلی چاقی است که با آدم نمی خوابد، ولی موقعی که بیدار می شویم همیشه روبروی تخت ایستاده و خیره نگاهمان می کند.»• «رابطهٔ جنسی دلخوشی آدمیه که عشق را پیدا نکرده.»• «برخلاف عقیده خود اینطور شروع کرد: ما به اینجا آمده ایم تا طبیعت را شکست دهیم. ما بیش از این در زمرهٔ مطرودین وطن، یتیم های پروردگار در این عصر تشنگی و بی عدالتی، تبعید شدگان زمین خود نخواهیم بود. بله آقایان و خانم ها، کسان دیگری خواهیم بود، بزرگ و سعادتمند.»• «در پایان ایراد سخنرانی، سناتور مطابق معمول در میان ازدحام مردم در خیابانهای دهکده به گردش پرداخت و اهالی هر یک مشکلاتشان را برایش شرح می دادند. سناتور حرفهایشان را با رغبت گوش می داد و همگی را بدون دادن وعده های غیرممکن راضی می کرد و تسلی می داد. زنی که روی یک خانه نشسته بود و شش فرزند کوچک او را احاطه کرده بودند موفق شد صدای خود را از میان سروصدا و ترق تروق آتش بازی به گوش او برساند. گفت سناتور تقاضای من چندان بزرگ نیست فقط یک خر می خواهم که از چاه دار زدن آب بیاورم. سناتور به شش بچه کثیف او خیره شد و پرسید مگر شوهرت چی شده؟ زن با خوش خلقی جواب داد به جزیره اوربا به دنبال سرنوشتش رفته است و تنها چیزی که پیدا کرده یکی از آن زنهای خارجی است که در دندانشان الماس می گذارند. جواب او همه را به خندا انداخت! سناتور گفت بسیار خوب می گویم یک خر به تو بدهند. چیزی نگذشت که یکی همراهانش یک خر به خانه زن برد که روی پشتش یکی از شعارهای انتخاباتی نوشته شده بود تا هیچ کس فراموش نکند که آن خر هدیه ای از جانب سناتور است!»• «می گویند که شما از دیگران هم بدتر هستید، چون با آنها فرق دارید.»• «بعضی وقت ها بین کاغذهای قدیمی، عکس هایی پیدا می کنم که عکاسانِ خیابانیِ حوالی کلیسای سن فرانسیسکو از ما می گرفتند و احساس ترحمی مهارنشدنی بر وجودم چیره می شود؛ چون به نظرم نمی رسد عکس های ما باشند، بلکه تصور می کنم کسانی که در عکس می بینم پسرانمان هستند، در شهری محصور و با دروازه های بسته که در آن هیچ چیز آسان نیست و از همه دشوارتز تاب آوردن تنهایی و تحمل عصرهای بی عشق یکشنبه است.»• «کسی که با اتوبوس سفر می کند نمی داند کجا می میرد.»• «تا نوجوانی ذهن بیشتر متوجه آینده هست تا گذشته.»• «فقط باید کتاب هایی بخوانیم که ما را مجبور کنند باز به سراغشان برویم.»• «زندگی آنچه زیسته ایم نیست، بلکه همان چیزی است که در خاطرمان مانده و آن گونه است که به یادش می آوریم تا روایتش کنیم.»• «به عنوان یک دولت و در احترام به یاد گابریل گارسیا مارکز، سه روز عزای ملّی اعلان می کنم. از همهٔ بنیادهای ملّی می خواهم که پرچم ها را نیمه افراشته کنند. همچنین ما امیدواریم که کلمبیایی ها این کار را در خانه های خود نیز انجام دهند.»، رئیس جمهور کلمبیا -> خوان مانوئل سانتوس
• «مارکز کم حرف بود و به نظرم از ادبیّات ما اطلاع چندانی نداشت. وی حضور گرم و مغتنمی داشت و بسیار مؤدب بود.» -> سید حسن خمینی
• «جهان یکی از بزرگ ترین نویسندگان رویاگرایش را از دست داد. اولین بار افتخار داشتم او را در مکزیک ملاقات کنم؛ جایی که نسخه امضاشده کتابش را به من هدیه کرد و من تا امروز آن را عزیز و گرامی داشته ام. همدردی ام را به خانواده و دوستان او تقدیم می کنم و امیدوارم آنها با این واقعیت که کارهای گابو برای نسل های آینده ماندگار خواهد بود، تسلی پذیرند.» -> باراک اوباما
• «شاهکارهای ادبی کمی از گذر بی رحمانه زمان جان سالم به در می برند و یاد نویسندگان معدودی جاودانه می شود، اما جایگاه گارسیا مارکز در مقبره استادان کلاسیک است. من به منظور جلوگیری از گریستن برای او، به مطالعه مداوم آثارش می پردازم.» -> ایزابل آلنده
• «گابوی عزیز ما زندگی تو را همچون هدیه ای غیرقابل تکرار و بی نظیر به یاد خواهیم آورد.» -> شکیرا
• «افتخار می کنم که از دوستان وی بودم و قلب بزرگ و ذهن درخشانش را به مدت بیش از ۲۰ سال می شناختنم.» -> بیل کلینتون
• «واقعیت این است که گابریل گارسیا مارکز زندگی بسیار وسیع، پردامنه و گسترده ای داشت. رابطه او با کشورش نیز به همین شکل دامنه دار بود. این زندگی و روابط او در عین اینکه بسیار پرشوروهیجان بود پیچیدگی های بسیاری هم داشت.» -> جرالد مارتین
• «گابریل گارسیا مارکز، در وهله نخست نگرش خود به جهان تصویری را می دید که مطابق با منظر مردم عادی و معمولی جامعه بود؛ همان مردمی که مارکز بینشان رشد کرده بود. این مردم عادی ساکنان جهانی بودند که دارای منبعی بی پایان از جادو و ایده ها و داستان های فوق طبیعی است.» -> جرالد مارتین
• «باید بگویم مهم ترین ویژگی های زبان ادبی مارکز عبارتند از: وضوح و سادگی، فصاحت و نمایشی (دراماتیک) بودن. این سه عنصر در کنار یکدیگر آثار مارکز را شکل می دهند.»• «مارکز پرنفوذترین رمان نویس در تاریخ خود بوده است. اگرچه او مخترع آن (رمان) نبوده است. او نویسنده ای بود که توانست امضای شخصی خود را داشته باشد و سبک ویژه ای به نام رئالیسم جادویی را ایجاد کند.» -> جرالد مارتین
• «دلیل مشخص گستردگی و محبوبیت آثار مارکز این است که او نویسنده ای بود که از یک سو توانسته بود به خوبی جهان بینی مردم عادی جامعه را حفظ کند؛ و از دیگر سو همین جهان بینی را به بهترین شکل برای جامعه روشنفکری تصویر کند.» -> جرالد مارتین
• «هر صفحه از رمان های مارکز از عناصر و اجزای سیاسی تشکیل شده است. اما جدا از آثار و کتاب ها باید بگویم که مارکز همیشه مشغول کار و فعالیت بود. این نویسنده برای به دست آوردن اهداف مترقی برای جامعه مبارزه ای همیشگی داشت.» -> جرالد مارتین
• «به نظر من مارکز مردی بود از یک خانواده معمولی و غیرتشریفاتی و رسمی و البته یک نابغه بزرگ ادبی.» -> جرالد مارتین
• «در تمام کتاب های مارکز رابطه زن و مرد یک ویژگی و مشخصه مرکزی و مهم به حساب می آید. خیلی از زنان جامعه ما اینگونه تصور می کنند و معتقدند که مارکز نویسنده ای بود که تسلط و بینش کافی دربارهٔ روانشناسی زنان داشت؛ و همچنین او را نویسنده ای می دانند که حس همدردی و علاقه ویژه ای نسبت به شرایط زندگی زنان داشته است.» -> جرالد مارتین
• «نویسنده بزرگی با جهان بدرود گفته که آثارش نفوذ و اعتبار بسیاری به ادبیات و زبان ما بخشیده است. رمان های مارکز او را جاودان می سازد و با استقبال هرچه بیشتر خوانندگان در هر کجای این جهان روبرو می شود.» -> ماریو بارگاس یوسا

پیشنهاد کاربران

و دیگر کسی او را بلد نبود


کلمات دیگر: