گابریل اونوره مارسل (به فرانسوی: Gabriel Honoré Marcel) (۷ دسامبر ۱۸۸۹، پاریس - ۸ اکتبر ۱۹۷۳، پاریس) فیلسوف فرانسوی بود. او یکی مهمترین فیلسوفان اگزیستانسیالیسم مسیحی به شمار می رود. او نویسنده حدود ۳۰ نمایشنامه نیز می باشد و علاوه بر فلسفه و تئاتر او منتقد موسیقی نیز هست.
یوزف ماری بوخنسکی، «گابریل مارسل»، ترجمه شرف الدین خراسانی، مؤسسه فرهنگی و هنری نور راسخون.
مفهوم «راز» در فلسفه گابریل مارسل، دائرةالمعارف طهور.
مهمترین اثر مارسل کتاب «راز وجود» (Mystery of Being) نام دارد که در آن فلسفهٔ خود را «مذهب نوسقراطی» یا «مذهب سقراطی مسیحی» می خواند. از دیدگاه او موضوع فلسفه وجود است، اما وجود انسان نه وجود از آن جهت که وجود دارد. محوری ترین اندیشهٔ مارسل اینست که وجود یک راز است و موضوعات دیگر پیرامون این عقیده قرار می گیرند.
نقادی مارسل از آرمان گرایی و دفاع او از ایمان شبیه نقادی کی یرکگور در مورد هگل است. اما مارسل بر خلاف کی یرکگور ایمان را مرهون یک جهش غیر عقلی نمی داند و آن را امری صرفاً فردی محسوب نمی کند. نزدیکی مارسل به هایدگر از آن جهت است که دیدگاه آنان دربارهٔ ماهیت حقیقت و زبان و تلاش برای بازگرداندن وزن وجودی به تجربه بشری به هم نزدیک است. هر چند، مارسل بر خلاف هایدگر عنصر اطمینان مربوط به تحقق وجودی را که بخشی از درک ایمانی خداوند به عنوان حضور مطلق است به وجودشناسی خود می افزاید. نسبت مارسل با بوبر از آن جهت است، که هر یک از آن ها به طور مستقل به شرح و بسط فلسفه ای مبتنی بر دیالوگ و ارتباط دوسویه ای پرداختند که در آن تمایز میان دو نوع رابطه شخص محور و شیء محور نقشی اساسی دارد.
گابریل مارسل، فیلسوف معروف فرانسوی در ۱۸۸۹ در پاریس به دنیا آمد و در اکتبر ۱۹۷۳ درگذشت. پدرش مردی فرهیخته و با فرهنگ بود که سمت های اجرایی مهمی در کتابخانه ملی و موزه ملی فرانسه داشت. گابریل در چهار سالگی مادرش را از دست داد. او در خانه ای که ندانم گرایی پدرش و مذهب پروتستان اخلاق گرای خاله اش بر آن حاکم بود، بزرگ شد. تجربه های تکان دهنده جنگ جهانی اول او را به این نتیجه رساند که فلسفهٔ انتزاعی با خصلت تراژیک و سوگناک وجود انسان سازگار نیست. مارسل در ۱۹۲۹ به مذهب کاتولیک گروید اما این قضیه اساساً جهت فکری او را تغییر نداد، گرچه بر پایبندی اش به این عقیده افزود که فیلسوف باید منطق درونی ایمان و امید را مد نظر داشته باشد.
یوزف ماری بوخنسکی، «گابریل مارسل»، ترجمه شرف الدین خراسانی، مؤسسه فرهنگی و هنری نور راسخون.
مفهوم «راز» در فلسفه گابریل مارسل، دائرةالمعارف طهور.
مهمترین اثر مارسل کتاب «راز وجود» (Mystery of Being) نام دارد که در آن فلسفهٔ خود را «مذهب نوسقراطی» یا «مذهب سقراطی مسیحی» می خواند. از دیدگاه او موضوع فلسفه وجود است، اما وجود انسان نه وجود از آن جهت که وجود دارد. محوری ترین اندیشهٔ مارسل اینست که وجود یک راز است و موضوعات دیگر پیرامون این عقیده قرار می گیرند.
نقادی مارسل از آرمان گرایی و دفاع او از ایمان شبیه نقادی کی یرکگور در مورد هگل است. اما مارسل بر خلاف کی یرکگور ایمان را مرهون یک جهش غیر عقلی نمی داند و آن را امری صرفاً فردی محسوب نمی کند. نزدیکی مارسل به هایدگر از آن جهت است که دیدگاه آنان دربارهٔ ماهیت حقیقت و زبان و تلاش برای بازگرداندن وزن وجودی به تجربه بشری به هم نزدیک است. هر چند، مارسل بر خلاف هایدگر عنصر اطمینان مربوط به تحقق وجودی را که بخشی از درک ایمانی خداوند به عنوان حضور مطلق است به وجودشناسی خود می افزاید. نسبت مارسل با بوبر از آن جهت است، که هر یک از آن ها به طور مستقل به شرح و بسط فلسفه ای مبتنی بر دیالوگ و ارتباط دوسویه ای پرداختند که در آن تمایز میان دو نوع رابطه شخص محور و شیء محور نقشی اساسی دارد.
گابریل مارسل، فیلسوف معروف فرانسوی در ۱۸۸۹ در پاریس به دنیا آمد و در اکتبر ۱۹۷۳ درگذشت. پدرش مردی فرهیخته و با فرهنگ بود که سمت های اجرایی مهمی در کتابخانه ملی و موزه ملی فرانسه داشت. گابریل در چهار سالگی مادرش را از دست داد. او در خانه ای که ندانم گرایی پدرش و مذهب پروتستان اخلاق گرای خاله اش بر آن حاکم بود، بزرگ شد. تجربه های تکان دهنده جنگ جهانی اول او را به این نتیجه رساند که فلسفهٔ انتزاعی با خصلت تراژیک و سوگناک وجود انسان سازگار نیست. مارسل در ۱۹۲۹ به مذهب کاتولیک گروید اما این قضیه اساساً جهت فکری او را تغییر نداد، گرچه بر پایبندی اش به این عقیده افزود که فیلسوف باید منطق درونی ایمان و امید را مد نظر داشته باشد.
wiki: گابریل مارسل