حسین بغدادی

حسین بغدادی . [ ح ُ س َ ن ِ ب َ ] (اِخ ) از جبریان و متکلمان سده ٔ سوم هجری بود. رجوع به حسین نجاربن محمد شود.

حسین بغدادی . [ ح ُ س َ ن ِ ب َ ] (اِخ ) رجوع به حسین منجم شود.

حسین بغدادی . [ ح ُ س َ ن ِ ب َ ] (اِخ )ابن عثمان بن ثابت ضریر. وی در 378 هَ . ق . 988/ م . درگذشت . منظومه ای در قرائت دارد . (از الوافی بالوفیات ج 11 ص 101) (از طبقات القراء ج 1 ص 243) (ازمنتظم ابن جوزی ج 7 ص 142) (از معجم المؤلفین ).

حسین بغدادی . [ ح ُ س َ ن ِ ب َ ](اِخ ) ابن عبداﷲبن یوسف بن احمدبن شبل بغدادی مکنی به ابوعلی . شاعر فیلسوف ، پزشک در بغداد متولد و همانجا در 474 هَ . ق . 1081/ م . درگذشت . او صاحب قصیده ٔ رائی است که به ابن سینا منسوب شده است . (معجم الادباءج 10 ص 23) (معجم المؤلفین ). آغاز قصیده چنین است :
بربک ایها الفلک المدار
أقصد ذاالمسیر أم اضطرار.
و این قصیده بر علو طبع و مقام رفیع علمی و روشن بینی وی دلیل است .