ابن قبه

[ویکی فقه] اِبْن ِ قِبه ، ابوجعفر محمد بن عبدالرحمان بن قبه رازی ، متکلم امامی (د اوایل سده ۴ق /۱۰م ) بود.
از تاریخ تولد و درگذشت و سیر زندگی او اطلاعی در دست نیست ، جز آنکه در آغاز معتزلی بود ولی پس از مدتی به مذهب امامیه گروید.ابوالقاسم بلخی (ه م ) را از استادان وی و ابن بُطَّه قمی (ه م ) را از شاگردان او شمرده اند
قدرت علمی
ابن شهر آشوب و نجاشی او را به عنوان متکلمی قوی دست و نیکو عقیده ستوده اند.از مناظره ها و مجادله هایی که با متکلمان بزرگ عصر خود داشته چنین برمی آید که در زمان خود در علم کلام از برجستگی ویژه ای برخوردار بوده است .
مهم ترین رویداد کلامی
در عصر ابن قبه مهم ترین مبحث متکلمان امامیه پاسخ دادن به شبهاتی بوده که متکلمان فرق دیگر اسلامی بر نظریه امامت شیعه اثنی عشری وارد می کردند.
آثار
...