فقیه شیعی
ابن فهد
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] (اِخ ) عزالدین عبدالعزیزبن فهد مکی هاشمی ، متوفی 921 هَ .ق . اوراست : کتاب غایةالمرام باخبار سلطنة البلدالحرام .
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] (اِخ ) محمدبن ابراهیم بن فهدبن حکیم الساجی . محدث . از شعبه روایت دارد.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] (اِخ ) محمدبن عزالدین عبدالعزیزبن فهد مکی هاشمی . متوفی 954هَ .ق . او راست : کتاب السلاح . العده فی فضائل جده .
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] (اِخ ) یحیی بن سعیدبن قیس بن فهد انصاری فهدی . از فقهای مدینه .
ابن فهد. [ اِ ن ُف َ ] (اِخ ) جمال الدین ابوالعباس احمدبن محمدبن فهد اسدی حلی . فقیه شیعی . او در یکی از مدارس حِلّه تدریس میکرد و محقق ثانی علی بن عبدالعالی کرکی و ابن عشره و ابن طی شاگردان اویند. کتب ذیل از اوست : مهذب البارع در فقه . کتاب التحصین فی الاخلاق . عدةالداعی . الدرالنضید. رسالةالمحتاج . وفات در 841 هَ .ق . بوده است .
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] (اِخ ) ابوالثناء شهاب الدین محمودبن سلیمان . عالم و ادیب حلبی حنبلی . مولد او به دمشق به سال 644 هَ .ق . و وفات او هم بدانجا در 725 بوده است . چندی در مصر بوده و مدتی دیوان انشاء ملک ظاهر بیبرس داشته است . او راست : کتاب مقالةالعشاق .کتاب منازل الاحباب و منازه الالباب . کتاب حسن التوسل . کتاب اهنی المنائح فی اسنی المدائح . بعض قطعات اشعار نیز از او روایت شده است .
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] (اِخ ) ابوبکر محمدبن قاسم بن فهد مالکی .
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) ابوالثناء شهاب الدین محمودبن سلیمان. عالم و ادیب حلبی حنبلی. مولد او به دمشق به سال 644 هَ.ق. و وفات او هم بدانجا در 725 بوده است. چندی در مصر بوده و مدتی دیوان انشاء ملک ظاهر بیبرس داشته است. او راست : کتاب مقالةالعشاق.کتاب منازل الاحباب و منازه الالباب. کتاب حسن التوسل. کتاب اهنی المنائح فی اسنی المدائح. بعض قطعات اشعار نیز از او روایت شده است.
ابن فهد. [ اِ ن ُف َ ] ( اِخ ) جمال الدین ابوالعباس احمدبن محمدبن فهد اسدی حلی. فقیه شیعی. او در یکی از مدارس حِلّه تدریس میکرد و محقق ثانی علی بن عبدالعالی کرکی و ابن عشره و ابن طی شاگردان اویند. کتب ذیل از اوست : مهذب البارع در فقه. کتاب التحصین فی الاخلاق. عدةالداعی. الدرالنضید. رسالةالمحتاج. وفات در 841 هَ.ق. بوده است.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) عزالدین عبدالعزیزبن فهد مکی هاشمی ، متوفی 921 هَ.ق. اوراست : کتاب غایةالمرام باخبار سلطنة البلدالحرام.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) ابوبکر محمدبن قاسم بن فهد مالکی.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) محمدبن ابراهیم بن فهدبن حکیم الساجی. محدث. از شعبه روایت دارد.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) یحیی بن سعیدبن قیس بن فهد انصاری فهدی. از فقهای مدینه.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) محمدبن عزالدین عبدالعزیزبن فهد مکی هاشمی. متوفی 954هَ.ق. او راست : کتاب السلاح. العده فی فضائل جده.
ابن فهد. [ اِ ن ُف َ ] ( اِخ ) جمال الدین ابوالعباس احمدبن محمدبن فهد اسدی حلی. فقیه شیعی. او در یکی از مدارس حِلّه تدریس میکرد و محقق ثانی علی بن عبدالعالی کرکی و ابن عشره و ابن طی شاگردان اویند. کتب ذیل از اوست : مهذب البارع در فقه. کتاب التحصین فی الاخلاق. عدةالداعی. الدرالنضید. رسالةالمحتاج. وفات در 841 هَ.ق. بوده است.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) عزالدین عبدالعزیزبن فهد مکی هاشمی ، متوفی 921 هَ.ق. اوراست : کتاب غایةالمرام باخبار سلطنة البلدالحرام.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) ابوبکر محمدبن قاسم بن فهد مالکی.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) محمدبن ابراهیم بن فهدبن حکیم الساجی. محدث. از شعبه روایت دارد.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) یحیی بن سعیدبن قیس بن فهد انصاری فهدی. از فقهای مدینه.
ابن فهد. [ اِ ن ُ ف َ ] ( اِخ ) محمدبن عزالدین عبدالعزیزبن فهد مکی هاشمی. متوفی 954هَ.ق. او راست : کتاب السلاح. العده فی فضائل جده.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ابن فهد (ابهام زدایی). ابن فهد ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل بوده و یا در معانی ذیل به کار رفته باشد: • خاندان ابن فهد، ام خاندانی بزرگ در مکه از فرزندان عبدالله بن محمد ابن عبدالله بن فهد • ابن فهد حلی، جمال الدین احمد بن شمس الدین محمد بن فهد حلی اسدی معروف به ابن فهد حلی، از فقیهان و محدّثان امامی
...
...
wikifeqh: ابن فهد
کلمات دیگر: