( اسم ) انبار مخزن .
انبار خانه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
انبارخانه. [ اَم ْ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) جای ذخیره و اسباب. ( آنندراج ). انبار. مخزن. ( فرهنگ فارسی معین ). مخزن. ( ناظم الاطباء ) :
گفت کانبارخانه بگشادیم
ابر اگر زفت گشت ما رادیم.
وآنچه زانبارخانه ماند باز
پیش مرغان نهند وقت نیاز.
گفت کانبارخانه بگشادیم
ابر اگر زفت گشت ما رادیم.
بنایی.
|| ذخیره. ( ناظم الاطباء ) : وآنچه زانبارخانه ماند باز
پیش مرغان نهند وقت نیاز.
نظامی.
شواهد مزبور را بصورت ترکیب اضافی هم می توان خواند.پیشنهاد کاربران
در زبان پارسی دری و گویش افغانستانی یعنی انباری
کلمات دیگر: