سنگ مرمر

سنگ مرمر (در متون طب سنتی رخام و حجر الرخام) از سنگ های دگرگونی است که از دگرگونی سنگ آهک به وجود آمده است. کانی اصلی تشکیل دهنده آن کلسیت است. از این سنگ به صورت گسترده ای برای مجسمه سازیی استفاده شده است. نمای بنای تاج محل از سنگ مرمر است، این سنگ در بناهای زیارتی و حرم های امامان نیز استفاده می شود. از ویژگی های برجسته سنگ مرمر، عبور نور است.
سنگی با ترکیب تراورتن و ایرانیت و انیکس (مرمر) می باشد که با توجه به عبور نور از بخش انیکس در این سنگ، زیبایی خاصی برای موارد دکوراسیون و طراحی ایجاد می نماید.
سنگ آهکی شکل گرفته از رسوبات دریاهای گرم و بیکران و ترکیب با گرانیت میلیون ها سال قبل است. مرمریت دارای رگه ها و فسیل هایی است که زیبایی خاصی به این سنگ می بخشد. مرمریت دارای زنجیره هایی به نام استیلولیت می باشد که مانند نوار قلب در بافت سنگ مشاهده می شود. این سنگ با توجه به وجود ناخالصی ها به رنگ های روشن تا تیره و رنگی مانند: کرم، قرمز، قهوه ای، صورتی، سیاه، خردلی، سبز و غیره دیده می شود. مرمریت کاربرد مناسبی در نما و کف فرش داخلی و خارجی ساختمان دارند.عمده این سنگ ها از کشور هندوستان و اقلیت از کشور چین وارد می گردد و از بازار بسیار خوبی در ایران برخوردار هستند. از نمونه سنگ های مرمریت می توان به گرین ماربل، انیکس، امپرادور لایت و دارک اشاره کرد.

سنگ مرمر (marble)
(از واژه یونانی مرمروسmarmaros) نوعی سنگ آهکی نسبتاً سخت که دراثر حرارت و فشار متبلور شده است و چون قابل صیقل و جلاپذیر است به صورت سنگ زینتی در نمای بنا یا ساختمان مجسمه به کار می رود. مرمر خالص اصولاً به رنگ سفید برفی و عمدتاً متشکل از کلسیت (CaCO۳) است، ولی به سبب مواد خارجی به رنگ های سبز و ارغوانی و قرمز و رگه دار درمی آید. در ایران سنگ معدن آن در یزد و کاشان و مشهد یافت می شود. مرغوب ترین سنگ مرمر سفید در ایالت توسکان ایتالیا به دست می آید. در قدیم در ایران به سنگ مرمر رُخام می گفتند، ولی امروزه رُخام به نوعی سنگ گچی دانه ریز و نیمه شفاف اطلاق می شود که برخلاف مرمر بسیار نرم است و به سادگی تراش می خورد و برخی لوازم زینتی مثل قاب عکس یا پایه چراغ را از آن می سازند. این سنگ را غالباً با سنگ مرمر اشتباه می گیرند.