( محنت آلوده ) آلوده به محنت
محنت الوده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( محنت آلوده ) محنت آلوده. [ م ِ ن َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به محنت. دردآلوده. رنجور. غمزده. قرین سختی و رنج :
مدام از پریشانی روزگار
دلش محنت آلوده تن سوکوار.
مدام از پریشانی روزگار
دلش محنت آلوده تن سوکوار.
سعدی.
کلمات دیگر: