«تاروت» مجموعه ای از کارت های بازی است که از نیمه قرن ۱۵ام میلادی در قسمت های مختلف اروپا مانند فرانسه و ایتالیا برای ورق بازی گروهی مورد استفاده قرار می گرفته است. از اواخر قرن ۱۸ام تا به امروز پیروان آن و نهانجویان (کاوشگران دانش های مخفی و راز آلود)، تاروت را وسیله ای برای پیشگویی یا حتی گذرگاهی در سیر بعد ذهنی و روحانی قلمداد می کنند.
«تاروت پیه مونتی» که شامل ۴ خال شمشیر، گرز، جام و سکه است که سران هرکدام شاه، ملکه، شوالیه و سرباز به علاوه اعداد ۱(آس) تا ۱۰ می باشند وخال های حکم آن به ترتیب: فرشته(۲۰- با اینکه از نظر عددی رده دوم است ولی بالاترین حکم را دارد)، جهان(۲۱)، خورشید(۱۹)، ماه(۱۸)، ستاره(۱۷)، برج(۱۶)، شیطان(۱۵)، میزان (۱۴)، مرگ(۱۳)، سر به دار(۱۲)، عدالت(۱۱)، چرخ فلک (سرنوشت-۱۰)، صوفی(۹)، قدرت(۸)، ارابه(۷)، عاشق و معشوق(۶)، پاپ(۵)، پادشاه(۴)، شهبانو(۳)، راهبه(۲)، جادوگر(۱) و دلقک.
«تاروت بیزانسی» مانند «تاروت سوییسی» است ولی از نظر نقاشی و طراحی متفاوتند. به علاوه در تاروت سوییسی کارت های ژوپیتر، جونو و قضاوت به ترتیب جایگزین پاپ، راهبه و فرشته شده اند و همچنین از برج به عنوان «خانه خدا» یاد می شود.
«تاروت بولونیایی» هم از نظر طراحی و هم ساختار با تاروتهای قبلی فرق دارد. در این دست شماره های دو تا پنج هر خال حذف شده اند و همچنین خال حکم های متفاوتی دارد که هیچ کدام شماره ندارند و چهارتای آن ها همسان هستند.
«تاروت سیسیلی» نیز طراحی متفاوتی دارد و کارت های آن کوچکتر هستند. در این دست بعضی خال حکم ها را تغییر داده و ۲۱ را با کارتی به نام «بیچارگی» عوض کرده است و به علاوه شماره های دو و سه خال سکه، یک تا چهار خال های دیگر حذف شده اند بنابراین ۶۴ کارت دارد.
بطور کلی کارت های تاروت در اروپا بیشتر به منظور بازی استفاده می شود ولی در کشورهای انگلیسی زبان و مناطقی که بازی آن انجام نمی شود، تاروت اصولاً جنبه فالگیری دارد. برخی محققان سرچشمه کارت ها را از مصر باستان یا کابالا می دانند ولی مدرکی دال بر استفاده آن برای پیشگویی و طالع بینی قبل از قرن ۱۸ وجود ندارد. ومحققان استفاده از آن برای فال گیری را جنبهٔ تفریحی می دانند.
تاروت از ۴ دسته خال که هرکدام شامل ۱۰ کارت شماره دار (از آس تا ۱۰) و ۴ کارت تصویر دار است، تشکیل می شود. به علاوه تاروت دارای ۲۱ خال حکم متمایز ویک کارت به نام «دلقک» نیز می باشد (بسته به نوع بازی دلقک می تواند نقش بالاترین حکم را داشته ویا اصلاً نقشی نداشته باشد). نهانجویان خال های حکم ودلقک را «بزرگ آرکانا» و نیز باقی کارت های یادشده را «کوچک آرکانا» نامیده اند.
واژه انگلیسی و فرانسوی تاروت از «تاروچی» ایتالیایی ریشه گرفته که خودش ریشه مشخصی ندارد. طبق نظریه دیگری نام تاروت از «رودخانه تارو» (شمال ایتالیا، در نزدیکی پارما)گرفته شده؛ بنظر می رسد خود بازی ریشه در شمال ایتالیا، میلان یا بولونیا دارد. دیگر نویسندگان باور دارند که تاروت از واژه عربی «طُرُق» به معنی راه ها آمده و بعضی آن را از «تَرَکَ» به معنی «پشت سر گذاشتن» می دانند. حتی ریشه شناسی فرانسوی آن را از «طَرح» به معنای نقشه می پندارد.
«تاروت پیه مونتی» که شامل ۴ خال شمشیر، گرز، جام و سکه است که سران هرکدام شاه، ملکه، شوالیه و سرباز به علاوه اعداد ۱(آس) تا ۱۰ می باشند وخال های حکم آن به ترتیب: فرشته(۲۰- با اینکه از نظر عددی رده دوم است ولی بالاترین حکم را دارد)، جهان(۲۱)، خورشید(۱۹)، ماه(۱۸)، ستاره(۱۷)، برج(۱۶)، شیطان(۱۵)، میزان (۱۴)، مرگ(۱۳)، سر به دار(۱۲)، عدالت(۱۱)، چرخ فلک (سرنوشت-۱۰)، صوفی(۹)، قدرت(۸)، ارابه(۷)، عاشق و معشوق(۶)، پاپ(۵)، پادشاه(۴)، شهبانو(۳)، راهبه(۲)، جادوگر(۱) و دلقک.
«تاروت بیزانسی» مانند «تاروت سوییسی» است ولی از نظر نقاشی و طراحی متفاوتند. به علاوه در تاروت سوییسی کارت های ژوپیتر، جونو و قضاوت به ترتیب جایگزین پاپ، راهبه و فرشته شده اند و همچنین از برج به عنوان «خانه خدا» یاد می شود.
«تاروت بولونیایی» هم از نظر طراحی و هم ساختار با تاروتهای قبلی فرق دارد. در این دست شماره های دو تا پنج هر خال حذف شده اند و همچنین خال حکم های متفاوتی دارد که هیچ کدام شماره ندارند و چهارتای آن ها همسان هستند.
«تاروت سیسیلی» نیز طراحی متفاوتی دارد و کارت های آن کوچکتر هستند. در این دست بعضی خال حکم ها را تغییر داده و ۲۱ را با کارتی به نام «بیچارگی» عوض کرده است و به علاوه شماره های دو و سه خال سکه، یک تا چهار خال های دیگر حذف شده اند بنابراین ۶۴ کارت دارد.
بطور کلی کارت های تاروت در اروپا بیشتر به منظور بازی استفاده می شود ولی در کشورهای انگلیسی زبان و مناطقی که بازی آن انجام نمی شود، تاروت اصولاً جنبه فالگیری دارد. برخی محققان سرچشمه کارت ها را از مصر باستان یا کابالا می دانند ولی مدرکی دال بر استفاده آن برای پیشگویی و طالع بینی قبل از قرن ۱۸ وجود ندارد. ومحققان استفاده از آن برای فال گیری را جنبهٔ تفریحی می دانند.
تاروت از ۴ دسته خال که هرکدام شامل ۱۰ کارت شماره دار (از آس تا ۱۰) و ۴ کارت تصویر دار است، تشکیل می شود. به علاوه تاروت دارای ۲۱ خال حکم متمایز ویک کارت به نام «دلقک» نیز می باشد (بسته به نوع بازی دلقک می تواند نقش بالاترین حکم را داشته ویا اصلاً نقشی نداشته باشد). نهانجویان خال های حکم ودلقک را «بزرگ آرکانا» و نیز باقی کارت های یادشده را «کوچک آرکانا» نامیده اند.
واژه انگلیسی و فرانسوی تاروت از «تاروچی» ایتالیایی ریشه گرفته که خودش ریشه مشخصی ندارد. طبق نظریه دیگری نام تاروت از «رودخانه تارو» (شمال ایتالیا، در نزدیکی پارما)گرفته شده؛ بنظر می رسد خود بازی ریشه در شمال ایتالیا، میلان یا بولونیا دارد. دیگر نویسندگان باور دارند که تاروت از واژه عربی «طُرُق» به معنی راه ها آمده و بعضی آن را از «تَرَکَ» به معنی «پشت سر گذاشتن» می دانند. حتی ریشه شناسی فرانسوی آن را از «طَرح» به معنای نقشه می پندارد.
wiki: تاروت