ریدن

اشعر بالارتیاح , تغوط

۱ - تخلیه شکم کردن بیرون ریختن فضولات شکم از راه مقعد تغوط کردن . ۲ - کثافت کاری کردن .
به قضای حاجت رفتن و تغوط کردن

(دَ ) [ په . ] (مص ل . ) ۱ - مدفوع کردن ، تخلیة شکم کردن . ۲ - کنایه از: خرابکاری کردن ، کثافت کاری کردن .

ریدن. [ دَ ] ( مص ) به قضای حاجت رفتن و تغوط کردن. ( ناظم الاطباء ). غایط کردن ؛ ای ثفل غذا از راه معین بیرون آمدن. ( غیاث اللغات ). برادر شاشیدن. ( آنندراج ). تخلیه شکم کردن. بیرون ریختن فضولات شکم از راه مقعد. تغوط کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
ازین تاختن گوز و ریدن به راه
نه دانگ و نه غزو نه نام و نه گاه.چون حیز طیره شد زمیان ربوخه گفت
برریش خربطان ریم ای خواجه عسجدی.برمشته اگر می برید نیست عجب
ز آنروی که مشتری بود قاضی چرخ.اگر زانکه خواهد یکی ز اهل دل
که یک لحظه بی زای زحمت زید
مگس را پدید آورد روزگار
که تابر سر رای رحمت رید.یغما بجز من و تو و محمود بوالحسن
ریدم به کله پدر هرچه جندقی است.می بتازد به بخل مجدالدین
چون به گاورس گرسنه قمری
گر همه قمیان چنین باشند
قم رفیقا و بر همه قم ری.زرق ؛ ریدن مرغ. ( تاج المصادربیهقی ) ( از دهار ). سقسقة؛ ریدن بنجشگ. ( از تاج المصادر بیهقی ). || کثافت کاری کردن. ( فرهنگ فارسی معین ). || بیهوش شدن. ( ناظم الاطباء ).

بیرون ریختن مدفوع شکم از راه مقعد، تغوط کردن.

( ریدِن ) دَر ریدِن
( ریدِن ) ریختن
( ریدِن ) عمل دفع فضولات