مترادف محتاج : بی برگ، بی چیز، بی نوا، تنگ دست، تهی دست، حاجتمند، عایل، فقیر، نیازی، مستحق، مستمند، مسکین، نیازمند
متضاد محتاج : بی نیاز، توانگر، غنی، مالدار
برابر پارسی : نیازمند، تهیدست، مستمند
محتاج
مترادف محتاج : بی برگ، بی چیز، بی نوا، تنگ دست، تهی دست، حاجتمند، عایل، فقیر، نیازی، مستحق، مستمند، مسکین، نیازمند
متضاد محتاج : بی نیاز، توانگر، غنی، مالدار
برابر پارسی : نیازمند، تهیدست، مستمند
فارسی به انگلیسی
needy, poor
needy
مترادف و متضاد
بی‌برگ، بی‌چیز، بی‌نوا، تنگ‌دست، تهیدست، حاجتمند، عایل، فقیر، نیازی، مستحق، مستمند، مسکین، نیازمند ≠ بی‌نیاز، توانگر، غنی، مالدار
ناسازگار، فرومایه، پست، غریب، بی پول، محتاج، فقیر، بی چاره، فرومانده، نا مرغوب، بی نوا، معدود، ناچیز، دون، لات، مستمند، ضعیف الحال
تابع، وابسته، مربوط، متعلق، موکول، محتاج، نامستقل
محتاج، فقیر، نیازمند، مستمند
محتاج، واجب، لازم، بایسته
محتاج، گنجشک روزی
فرهنگ فارسی
( اسم ) آنکه احتیاج دارد نیازمند :... تا ایشان بخیانت کردن و رشوت ستدن محتاج نباشند .
نام نیای خاندان چغانیان
نام نیای خاندان چغانیان
فرهنگ معین
(مُ ) [ ع . ] (اِفا. ) نیازمند.
لغت نامه دهخدا
محتاج. [ م ُ ] ( ع ص ) ( از «ح وج » ) حاجتمند و نیازمند. ( ناظم الاطباء ). نیازمند. ( مهذب الاسماء ) ( دهار ). حاجتومند. نیازومند. نیازی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). ثرب. عدوم. ( منتهی الارب ). مفتقر :
لبت سیب بهشت و من محتاج
یافتن را همی نیابم ویل.
ناقص محتاج را کمال که بخشد
جز گهر بی نیاز را کن کامل .
درویش و غنی بنده این خاک درند
و آنان که غنی ترندمحتاج ترند.
به که محتاج دوستان گردی.
ور زر داری به زور محتاج نه ای.
چون رخت از آن تست به یغما چه حاجت ست.
و آدم همه محتاج خور و همسر و خواب ست.
- محتاج کردن ؛ نیازمند کردن :
حرام آمد علف تاراج کردن
به دارو طبع را محتاج کردن.
خدا این چشم را به آن چشم محتاج نکند.
محتاج. [ م ُ ] ( اِخ ) نام نیای خاندان چغانیان. رجوع به چغانیان و آل محتاج شود.
لبت سیب بهشت و من محتاج
یافتن را همی نیابم ویل.
رودکی ( احوال و اشعار رودکی ص 1062 ).
خوار گرداند مرا روزی که چشم یاری از او خواهم داشت و محتاج خواهم بود به مدد او. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 319 ).ناقص محتاج را کمال که بخشد
جز گهر بی نیاز را کن کامل .
ناصرخسرو.
معنی چنین باشد که چگونه محتاجم به چهار کس. ( کلیله و دمنه ). به خیاط و مقراض محتاج نگشت. ( سندبادنامه ص 2 ).درویش و غنی بنده این خاک درند
و آنان که غنی ترندمحتاج ترند.
سعدی.
گر گذاری و دشمنان بخورندبه که محتاج دوستان گردی.
سعدی.
بی زر نتوان رفت به زور از دریاور زر داری به زور محتاج نه ای.
سعدی.
به درویش ومسکین و محتاج داد.سعدی.
محتاج قصه نیست گرت قصد خون ماست چون رخت از آن تست به یغما چه حاجت ست.
حافظ.
آن را که نه همسر نه خور و خواب فرشته ست و آدم همه محتاج خور و همسر و خواب ست.
قاآنی.
- محتاج شدن ؛ نیازمند شدن.املاق. افتیاق : مغفل گفت بیا تا از آن دفینه چیزی برگیریم که من محتاج شده ام. ( کلیله و دمنه ).هر چه از پدران رسیده بود همه تلف گشت تا محتاج شدم بر شکافتن سقف های خانه. ( تاریخ طبرستان ).- محتاج کردن ؛ نیازمند کردن :
حرام آمد علف تاراج کردن
به دارو طبع را محتاج کردن.
سعدی.
- امثال :خدا این چشم را به آن چشم محتاج نکند.
محتاج. [ م ُ ] ( اِخ ) نام نیای خاندان چغانیان. رجوع به چغانیان و آل محتاج شود.
محتاج . [ م ُ ] (اِخ ) نام نیای خاندان چغانیان . رجوع به چغانیان و آل محتاج شود.
محتاج . [ م ُ ] (ع ص ) (از «ح وج ») حاجتمند و نیازمند. (ناظم الاطباء). نیازمند. (مهذب الاسماء) (دهار). حاجتومند. نیازومند. نیازی . (یادداشت مرحوم دهخدا). ثرب . عدوم . (منتهی الارب ). مفتقر :
لبت سیب بهشت و من محتاج
یافتن را همی نیابم ویل .
خوار گرداند مرا روزی که چشم یاری از او خواهم داشت و محتاج خواهم بود به مدد او. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 319).
ناقص محتاج را کمال که بخشد
جز گهر بی نیاز را کن کامل .
معنی چنین باشد که چگونه محتاجم به چهار کس . (کلیله و دمنه ). به خیاط و مقراض محتاج نگشت . (سندبادنامه ص 2).
درویش و غنی بنده ٔ این خاک درند
و آنان که غنی ترندمحتاج ترند.
گر گذاری و دشمنان بخورند
به که محتاج دوستان گردی .
بی زر نتوان رفت به زور از دریا
ور زر داری به زور محتاج نه ای .
به درویش ومسکین و محتاج داد.
محتاج قصه نیست گرت قصد خون ماست
چون رخت از آن تست به یغما چه حاجت ست .
آن را که نه همسر نه خور و خواب فرشته ست
و آدم همه محتاج خور و همسر و خواب ست .
- محتاج شدن ؛ نیازمند شدن .املاق . افتیاق : مغفل گفت بیا تا از آن دفینه چیزی برگیریم که من محتاج شده ام . (کلیله و دمنه ).هر چه از پدران رسیده بود همه تلف گشت تا محتاج شدم بر شکافتن سقف های خانه . (تاریخ طبرستان ).
- محتاج کردن ؛ نیازمند کردن :
حرام آمد علف تاراج کردن
به دارو طبع را محتاج کردن .
- امثال :
خدا این چشم را به آن چشم محتاج نکند .
لبت سیب بهشت و من محتاج
یافتن را همی نیابم ویل .
رودکی (احوال و اشعار رودکی ص 1062).
خوار گرداند مرا روزی که چشم یاری از او خواهم داشت و محتاج خواهم بود به مدد او. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 319).
ناقص محتاج را کمال که بخشد
جز گهر بی نیاز را کن کامل .
ناصرخسرو.
معنی چنین باشد که چگونه محتاجم به چهار کس . (کلیله و دمنه ). به خیاط و مقراض محتاج نگشت . (سندبادنامه ص 2).
درویش و غنی بنده ٔ این خاک درند
و آنان که غنی ترندمحتاج ترند.
سعدی .
گر گذاری و دشمنان بخورند
به که محتاج دوستان گردی .
سعدی .
بی زر نتوان رفت به زور از دریا
ور زر داری به زور محتاج نه ای .
سعدی .
به درویش ومسکین و محتاج داد.
سعدی .
محتاج قصه نیست گرت قصد خون ماست
چون رخت از آن تست به یغما چه حاجت ست .
حافظ.
آن را که نه همسر نه خور و خواب فرشته ست
و آدم همه محتاج خور و همسر و خواب ست .
قاآنی .
- محتاج شدن ؛ نیازمند شدن .املاق . افتیاق : مغفل گفت بیا تا از آن دفینه چیزی برگیریم که من محتاج شده ام . (کلیله و دمنه ).هر چه از پدران رسیده بود همه تلف گشت تا محتاج شدم بر شکافتن سقف های خانه . (تاریخ طبرستان ).
- محتاج کردن ؛ نیازمند کردن :
حرام آمد علف تاراج کردن
به دارو طبع را محتاج کردن .
سعدی .
- امثال :
خدا این چشم را به آن چشم محتاج نکند .
فرهنگ عمید
نیازمند.
دانشنامه عمومی
نیازمند،کسی که به چیزی احتیاج دارد
فرهنگ فارسی ساره
نیازمند، مستمند
پیشنهاد کاربران
بی برگ، بی چیز، بی نوا، تنگ دست، تهی دست، حاجتمند، عایل، فقیر، نیازی، مستحق، مستمند، مسکین، نیازمند
بی نیاز
کلمات دیگر: