کلمه جو
صفحه اصلی

پالم بانگ

فرهنگ فارسی

شهری در سوماترا بر ساحل رود موسی

لغت نامه دهخدا

پالم بانگ. [ ل ِ ] ( اِخ ) شهری در سوماترا، بر ساحل رود موسی دارای 73000 تن سکنه با تجارتی رائج.

دانشنامه عمومی

پالم بانگ (به اندونزیایی: Kota Palembang) پایتخت استان سوماترای جنوبی در اندونزی است. این شهر پیش تر پایتخت باستانی پادشاهی سریویجایا بوده است.
مسکو (روسیه).
اوساکا (ژاپن).
مالاکا (مالزی).
لاهه (هلند).
بلگورود (روسیه).
ونیز (ایتالیا).
پالم بانگ قدیمی ترین شهر اندونزی بوده و سال ها پایتخت یک امپراتوری ساحلی بوده است. این شهر در کناره های رود موسی در ساحل جنوبی جزیرهٔ سوماترا واقع شده و ملقب به «ونیز شرق» است.
مساحت پالم بانگ ۴۰۰٫۶۱ کیلومتر مربع بوده و جمعیت آن در سال ۲۰۰۰ بالغ بر ۱٬۴۴۱٬۵۰۰ نفر برآورد شده است. این شهر دومین شهر بزرگ سوماترا پس از مدان و هفتمین شهر بزرگ اندونزی به شمار می رود.
رود موسی و پل آمپرا شهر پالم بانگ را به دو بخش بزرگ شمالی و جنوبی تقسیم کرده است؛ بخش شمالی «سبرانگ ایلیر» و بخش جنوبی «سبرانگ اولو» نام دارد. سبرانگ ایلیر مرکز اقتصادی و فرهنگی و سبرانگ اولو مرکز سیاسی پالم بانگ محسوب می شود.

دانشنامه آزاد فارسی

پالِمْبانْگ (Palembang)
شهر و رودبندر۱ی، در جنوب شرقی جزیرۀ سوماترا، و مرکز استان سوماترای جنوبی۲، در اندونزی، واقع در هر دوسوی رودخانۀ موسی۳. ۱,۰۸۴,۵۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۰م)، از مراکز تولید و پالایش نفت، تولید کائوچو، قهوه، روغن نخل، پارچه و فرآوری مواد غذایی است. پیش از قرن ۷م مرکز پادشاهی بودایی سری ویجایه بود. مهاجران بودایی هندی که ظاهراً در قرون ۱م در این ناحیه مستقر شده بودند، این دولت را برپا کردند. یکی از مجسمه های بودا، مربوط به قرن ۳م، در اطراف پالمبانگ کشف شده است. این دولت در قرون ۷ـ ۸م به قدرتی بزرگ در جزیرۀ سوماترا تبدیل شد و بر قسمت بزرگی از سوماترا و همچنین سرزمین مالایو تسلط داشت و شاهان آن به شایلندرا، احتمالاً به معنای پادشاه کوهستان ها، ملقب بودند. این دولت در قرن ۱۱م براثر حملات چولاها روبه ضعف نهاد و مرکز آن به جامبی۴ در شمال ناحیۀ پالمبانگ انتقال یافت. از ۱۵۰۰ تا ۱۶۱۷، تحت سیطرۀ حکمرانان مسلمان اداره می شد. در ۱۶۵۹، کمپانی هند شرقی هلند۵ مرکز تجاری در پالمبانگ دایر کرد. این شهر در جنگ جهانی دوم به تصرف ژاپن درآمد و از ۱۹۴۸ مرکز امیر نشین خودمختار سوماترای جنوبی است. مهم ترین اثر تاریخی آن مسجدی است که از ۱۷۴۰ تا ۱۷۵۳ ساخته شده است. ۸۵ درصد جمعیت پالمبانگ مسلمان اند.
riverportSouthern SumatraMusi RiverJambiDutch East India Company

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پالِمْبانْگ، مرکز استان سوماترا سلاتان (سوماترای جنوبی) در اندونزی است.
این شهر در °۲و´ ۵۵ عرض جنوبی و °۱۰۴و ´۴۵ طول شرقی در جنوب شرقی جزیرۀ سوماترا واقع است و دروخانۀ پر آب موسی از میان آن می گذرد. شبکه ای گسترده از آبرهه های کوچک و بزرگ از این رود جدا می شود و نقاط مختلف شهر را به یکدیگر متصل می سازد. زمین های پست و باتلاقی پیرامون این شهر همواره به سبب باران های سیل آسا و طغیان رودخانۀ موسی در معرض سیلاب قرار دارد؛ به گونه ای که وضعیت بخشی از زندگی روزمرۀ مردم شهر شده است.
مرکز بازرگانی سوماترا
پالمانگ عمده ترین مرکز بازرگانی سوماترای جنوبی است و داد و ستد قابل ملاحظه ای با بنادر مالزی، چین، تایلند و دیگر بنادر اندونزی دارد. افزون بر موقعیت بازرگانی، این شهر به سبب دارا بودن منابع نفتی از اهمیت بسزایی برخوردار است. مهم ترین محصولات صادراتی این شهر فرآورده های نفتی، کائوچو، رزین خام و دیگر محصولات جنگلی است. صنایع اصلی پالمبانگ، استخراج و پالایش نفت، کشتی سازی، تصفیۀ رزین، ظروف سازی و حکاکی روی چوب است.
جمعیت
پالمبانگ با ۱۰۰‘۵۰۷‘۱ تن جمعیت (۱۳۸۳ش/۲۰۰۴م) که حدود ۸۵٪ آن را مسلمانان تشکیل می دهند، پنجمین شهر بزرگ اندونزی و بزرگ ترین شهر جزیرۀ سوماترا به شمار می رود.
پیشینۀ تاریخی
...


کلمات دیگر: