خرجین

کیسهای که دروسطدودهانه داردودر آن لباس یا، خوراکی یاچیزهای دیگرمیگذارند، وبه ترک اسب
( اسم ) کیسه ای از پلاس که در آن جامه خوراکی و چیزهای دیگرنهند .

(خُ ) (اِ. ) کیسه مانندی که بر پشت چهارپا می گذارند و از دو طرف آویزان شده در آن اجناس را قرار می دهند.

خرجین. [ خ ُ ] ( اِ ) چیزی باشد از پلاس که زاد و رخت سفر در آن نهاده بر ستور بار کنند . ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). خُرج. ( منتهی الارب ). خورجین :
چو خرجین معده پر از می کنم
بسر راه کوه سرین طی کنم.مرحوم دهخدا می گویند اصل آن در عربی خُرْجَین است یعنی دو خور ( دو خرج ) که در حالت رفعی «خرجان » میشود مگر آنکه بگوییم صورت نصب و جری برای آن علم شده است. || میوه خشکی که مانند خرجین دو کیسه دارد مانند میوه کلم و ترب. ( از گیاه شناسی ثابتی ص 524 ).

دو کیسۀ متصل به هم که روی چهارپا، موتورسیکلت، دوچرخه، یا شانه قرار می دهند.

/Kherjin/ توبره ای دوطرفه که بر پشت چهارپایان گذارند