کلمه جو
صفحه اصلی

پارک سوار

فرهنگ معین

(سَ ) (اِمر. ) پارکینگی در کنار پایانة اتوبوس های شهری و دیگر وسایل نقلیة عمومی درون شهری برای توقف خودروهای شخصی و انتقال سرنشینان آن به مرکز شهر.

دانشنامه عمومی

پارک سوار یا پارکینگ تشویقی، نوعی امکانات پارک خودرو و از زیرساختهای حمل و نقل عمومی است که اجازه می دهد تا مسافران و مردم دیگر برای رفتن به مراکز شهرها، وسایل نقلیه خود را در آن محل پارک کنند و با وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس، قطار، سقطار شهری، با قطار سبک شهری یا راه آهن حومه ای به مقصد خود بروند یا با دیگر مسافران از طریق همسفری باقی مانده مسافت سفر درون شهری خود را انجام دهند. خودروی شخصی در طول روز در محل پارک سوار می ماند و در بازگشت از کار روزانه توسط صاحبش مجدداً مورد استفاده قرار می گیرد. پارک سوارها به طور کلی حومه شهر در کلانشهرها و مناطق حاشیه ای شهرهای بزرگ ساخته می شوند. در انگلیسی، پارک سوار به اختصار با علائمی مانند P+R یا P&R مشخص می شود.
پارکینگ
پارک سوار موجب کاهش ترافیک در نقاط مرکزی شهر، کاهش هزینه های پارک کردن در مرکز شهر، کاهش استرس و کاهش آلودگی هوا و روان شدن ترافیک می شود.
تحقیقات چندانی دربارهٔ نتایج مثبت و منفی پارک سوار صورت نگرفته است. همچنین مشخص شده که شواهد روشنی در مورد اثر پارک سوار بر کاهش ترافیک به دست نیامده است.
تسهیلات متعددی در بسیاری از پارک سوارها برای مسافران وجود دارد از جمله سرویس بهداشتی، کیوسک اطلاعات، پوستر، فروشگاه، غذاخوری، کافه تریا، پمپ بنزین و تعمیرگاه.

دانشنامه آزاد فارسی

پارک سَوار (park and ride)
پارکینگی معمولاً مجانی و دور از مراکز تجاری مرکزی. رفت وآمد افراد با وسایل نقلیۀ عمومی از مسیرهای بدون ازدحام، مسیر ویژه، بین پارک سوار و مراکز تجاری میسر می شود. ایجاد پارک سوار از راهبردهایی است که از دهۀ ۱۹۸۰ برای مقابله با تراکم جمعیت در شهرسازی کاربرد وسیعی یافته است.


کلمات دیگر: