پارادوکس اولبرس نام یکی از پارادوکس های معروف است که نخستین بار توسط هاینریش ویلهلم اولبرس در سال ۱۸۲۳ پرسیده شد. صورت کوتاه این پارادوکس چنین است:
گرد و غبار میان ستاره ای؛ دلیل نادرستی: این مواد نور ستاره ها را جذب می کنند و مانع رسیدن آنها به چشم ما می شوند، اما مسئله اینجاست که جذب نور، سرانجام آنقدر دمای گردوغبار را بالا می برد که آن را به تابش و نورافشانی وا می دارد.
انتقال به سرخ؛ دلیل نادرستی: بخشی از پرتوهای فرابنفش نیز سر از طیف مرئی در می آورند و اثربخشی اول را تقریباً خنثی می کنند.
چرا آسمان شب تاریک است؟
برهم نهی این دو عامل باعث می شود که ما هیچ وقت نتوانیم نور ستاره های دور و نزدیک را هم زمان در همه جهات ببینیم.نور دورترین ستاره ها هنوز به ما نرسیده است، یا اگر برسد این سفر این قدر طول می کشد که تعدادی از اجرام نزدیک در این فاصله خاموش می شوند
گرد و غبار میان ستاره ای؛ دلیل نادرستی: این مواد نور ستاره ها را جذب می کنند و مانع رسیدن آنها به چشم ما می شوند، اما مسئله اینجاست که جذب نور، سرانجام آنقدر دمای گردوغبار را بالا می برد که آن را به تابش و نورافشانی وا می دارد.
انتقال به سرخ؛ دلیل نادرستی: بخشی از پرتوهای فرابنفش نیز سر از طیف مرئی در می آورند و اثربخشی اول را تقریباً خنثی می کنند.
چرا آسمان شب تاریک است؟
برهم نهی این دو عامل باعث می شود که ما هیچ وقت نتوانیم نور ستاره های دور و نزدیک را هم زمان در همه جهات ببینیم.نور دورترین ستاره ها هنوز به ما نرسیده است، یا اگر برسد این سفر این قدر طول می کشد که تعدادی از اجرام نزدیک در این فاصله خاموش می شوند
wiki: پارادوکس اولبرس