کلمه جو
صفحه اصلی

مصائب ژاندارک

دانشنامه عمومی

مصائب ژاندارک (فرانسوی: La Passion de Jeanne d'Arc) فیلمی به کارگردانی کارل تئودور درایر است که در سال ۱۹۲۸ منتشر شد.
۲۱ آوریل ۱۹۲۸ (۱۹۲۸-04-۲۱) (دانمارک)
۲۵ اکتبر ۱۹۲۸ (۱۹۲۸-10-۲۵) (فرانسه)
مصائب ژاندارک، روایت درایر از دستگیری، بازجویی و شکنجه، محاکمه و اعدام ژاندارک، دوشیزه اورلیان و قهرمان ملی فرانسوی است که شجاعانه در برابر متجاوزان انگلیسی و دستگاه مذهبی پشتیبان آن ها (کلیسا) ایستاد و جانش را در این راه گذاشت و بعد از مرگ، قدیسه خوانده شد.
ژاندارک، زنی بود که گمان می کرد از سوی خدا برگزیده شده تا فرانسه را از چنگال متجاوزان انگلیسی نجات دهد. اما ژاندارکی که درایر در سینما خلق کرد، با همه ژاندارک های سینمایی دیگر متفاوت است. رابین وود ژاندارک او را بزرگ ترین ژاندارک سینما و «مصائب ژاندارک» را از نظر سبک شناختی، پرجلوه ترین فیلم درایر خواند.تأکید درایر در فیلم «مصائب ژاندارک»، همان گونه که از عنوان آن بر می آید، بر مصائب و رنج های این شخصیت تراژیک تاریخی بوده نه بر قهرمانی ها و وجه حماسی او، عذاب ها و شکنجه های روحی و جسمی که او به خاطر عقاید و ایمان راستین اش تحمل کرد و در نهایت به خاطر آن، در شعله های آتش جهل و تعصب سوخت و خاکستر شد.ژاندارک برای درایر، صرفاً یک شهید تاریخ، یک زن قهرمان یا حتی یک قدیس مذهبی نیست بلکه نماد همه زن هایی است که رنج می کشند و قربانی می شوند. برخلاف برسون که در «ژاندارک» خود، عمداً از ایجاد هر گونه فضای احساسی و عاطفی پرهیز کرده و فضای سرد و بی روحی می سازد، درایر، فضای عاطفی قوی ای در فیلم می سازد که بیننده را تحت تأثیر قرار می دهد. فیلمی که علی رغم صامت بودن، به خاطر نماهای کلوزآپ اش از چهره معصوم و نورانی ماریا فالکونتی در نقش ژاندارک، از هر فیلم ناطق دیگری، رساتر و کوبنده تر است.بازی فالکونتی به ویژه میمیک چهره بدون گریم و پرچین و چروک او در صحنه های بازجویی و صحنه اعدام بسیار نافذ و تأثیرگذار است. در صحنه اعدام ژاندارک، نمای نزدیکی از صورت او نشان داده می شود که قطره اشکی بر آن جاری است. می گویند بازی فالکونتی در این صحنه آنچنان واقعی بود که همه عوامل فیلم به همراه او می گریستند و درایر نیز انگشت خود را در اشک فالکونتی مرطوب کرد و آن را بوسید.معصومیت ژاندارک و رنج های او، ژان لوک گدار را نیز تحت تأثیر قرار داد و او در فیلم «گذران زندگی» خود آناکارینا را در مقابل پرده سینما نشاند تا در غم رنج های ژاندارک، اشک بریزد.زنانی که رنج می کشند.


کلمات دیگر: