مصر باستان به تمدنی در شمال شرقی آفریقا در درهٔ رود نیل گفته می شود که در دورهٔ زمانی میان ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد تا زمان تسخیر مصر بدست اسکندر مقدونی وجود داشت. تمدن مصر باستان نمونه ای از شاهنشاهی های بناشده بر اصل آبیاری است.به فرمانروایان مصر باستان فرعون گفته می شود.
تمدن مصر باستان در سال ۳۱۴۰ پیش از میلاد یعنی زمانی که دو قلمروی مصر سفلی و مصر علیا تحت پادشاهی نخستین فرعون به نام نارمر که برخی او را منس می نامند، به وحدت سیاسی رسیدند شکل گرفت. مصر باستان در دوره دراز تمدن خود چندین بار زیر فرمانروایی نیروهای بیگانه از جمله ایرانیان هخامنشی نیز درآمد.
تاریخ مصر را به سه دوره تقسیم می کنند: ۱. دوره پادشاهی قدیم ۲. دوره پادشاهی میانه ۳. دوره پادشاهی نوین.کشاورزی تغییرات عمده ای را در جامعه مصر به وجود آورد. هنگامی که اغلب مصری ها کماکان در کشتزارها کار می کردند، بعضی از آن ها برای نمونه، سفالگر شدند. بافندگان الیاف کتانی می ریسیدند و از آن ها پارچه های کتانی می بافتند.
بیشتر مصری ها به قبیله ای تعلق داشتند و هر دهکده ای در یکی از چند منطقه مستقل جای می گرفت. مناطق مقتدرتر یا جذب مناطق ضعیف تر از طریق جنگ و گاهی ازدواج پیشرفت می کردند تا سرانجام مصر تنها از دو پادشاهی تشکیل شد: مصر سفلی که در ناحیه دلتای نیل قرار داشت و پایتخت آن بیوتو در غرب دلتا بود، و مصر علیا که شامل سرزمین های دره نیل می شد که از دلتا تا نخستین آبشار نیل نزدیک به آسوان در جنوب مصر گسترده بود. پایتخت مصر علیا، نخب بود که در محل الکب امروزی قرار داشت. صدها سال این دو سلطنت در کنار هم قرار داشتند و با یگانه شدن این دو، روزگار عظمت مصر آغاز شد.
تمدن مصر باستان در سال ۳۱۴۰ پیش از میلاد یعنی زمانی که دو قلمروی مصر سفلی و مصر علیا تحت پادشاهی نخستین فرعون به نام نارمر که برخی او را منس می نامند، به وحدت سیاسی رسیدند شکل گرفت. مصر باستان در دوره دراز تمدن خود چندین بار زیر فرمانروایی نیروهای بیگانه از جمله ایرانیان هخامنشی نیز درآمد.
تاریخ مصر را به سه دوره تقسیم می کنند: ۱. دوره پادشاهی قدیم ۲. دوره پادشاهی میانه ۳. دوره پادشاهی نوین.کشاورزی تغییرات عمده ای را در جامعه مصر به وجود آورد. هنگامی که اغلب مصری ها کماکان در کشتزارها کار می کردند، بعضی از آن ها برای نمونه، سفالگر شدند. بافندگان الیاف کتانی می ریسیدند و از آن ها پارچه های کتانی می بافتند.
بیشتر مصری ها به قبیله ای تعلق داشتند و هر دهکده ای در یکی از چند منطقه مستقل جای می گرفت. مناطق مقتدرتر یا جذب مناطق ضعیف تر از طریق جنگ و گاهی ازدواج پیشرفت می کردند تا سرانجام مصر تنها از دو پادشاهی تشکیل شد: مصر سفلی که در ناحیه دلتای نیل قرار داشت و پایتخت آن بیوتو در غرب دلتا بود، و مصر علیا که شامل سرزمین های دره نیل می شد که از دلتا تا نخستین آبشار نیل نزدیک به آسوان در جنوب مصر گسترده بود. پایتخت مصر علیا، نخب بود که در محل الکب امروزی قرار داشت. صدها سال این دو سلطنت در کنار هم قرار داشتند و با یگانه شدن این دو، روزگار عظمت مصر آغاز شد.
wiki: مصر باستان