مجموعه تلویزیونی

سریال یا پی آیند برنامه ای تلویزیونی است که به صورت تداومی از داستان های به هم پیوسته ساخته می شود تا هر شب یا هر هفته قسمتی از آن ها پخش شود. این سریال ها معمولاً از دو یا چند «فصل» (به انگلیسی: season) تشکیل می شوند.
سریال رادیویی
سریال آبکی
رسانه خانگی
فهرست مجموعه های تلویزیونی ایرانی
فهرست مجموعه های تلویزیونی آمریکایی
تله فیلم
فیلم ویدئویی
شبکه نمایش خانگی
سریال ها اساساً برمبنای پنهان کردن داستان استوار هستند، تا بتوانند با این کار مخاطبان خود را ـ که به صورت فصلی و دوره ای این مجموعه را تماشا می کنند ـ حفظ کنند.برخی سریال ها، در پایان هر قسمت پخش شده خود، خلاصه ای از قسمت بعد را نشان می دهند و کارگردان نیز نقاط مرموز و تاریکی را در سریال باقی می گذارد که این خود به نوعی قابلیت تحریک بیننده را دربردارد و بیننده می تواند خواستهٔ خود را در این خلاصه ببیند و با ندیدن نقاط مرموز، بیننده همچنان به عنوان مخاطب اصلیِ سریال باقی می ماند.
در حقیقت فرق سریال و مجموعه را می توان اینطور بیان کرد، سریال به صورت داستان ادامه دار و تداوی ساخته می شود که نقطه شروع داستان در یک قسمت دقیقا ادامه روایت داستان در پایان قسمت قبل بوده.اما در مجموعه (اپیزودیک) داستان در یک قسمت شروع و در همان قسمت تمام می شود و در قسمت بعد داستان دیگری با موضوع دیگری (باعنوان واحدی) روایت می گردد(مانند مجموعه های شرلوک هلمز)

مجموعۀ تلویزیونی
صحنه ای از سریال میوه ممنوعه
صحنه ای از سریال میوه ممنوعه
صحنه ای از سریال میوه ممنوعه
(یا: سریال تلویزیونی) در شرح اهداف و وظایف تلویزیون از آغاز تأسیس تا امروز تأمین سرگرمی های سالم و ایجاد نشاط و شادی از اهم مأموریت ها اعلام شده است: «ما نمی خواهیم سرگرم کنیم، ولی حتماً باید سرگرم کنیم تا بتوانیم مأموریت های دیگر خود را انجام دهیم.» مسئولان تلویزیون برای نیل به این منظور از ۱۳۴۵ش مجموعه های کم هزینه و پرهزینه (با درجه های الف یا ب) تولید کرده اند که مخاطبان متفاوتی داشته است. نام شماری از این مجموعه ها عبارت اند از: خانۀ قمرخانم (محسن هرندی، سهراب اخوان، محمد صنعتی، و محمدعلی کشاورز). ۱۳۴۹: آدم و حوا (مسعود اسدالهی)، و داش پالکی (سهراب اخوان). ۱۳۵۱: اختاپوس (پرویز صیاد). ۱۳۵۲: بازارچه (محسن هرندی)، و گذر خلیل ده مرده (محمود استادمحمد). ۱۳۵۳: آتش بدون دود (نادر ابراهیمی)، آدم به آدم (پرویز صیاد)، آدم کاغذی (پرویز کاردان)، ایتالیا ایتالیا (نوذر آزادی)، تلخ و شیرین (منصور پورمند)، سرکار استوار (منصور پورمند و پرویز کاردان)، سمک عیار (محمدرضا اصلانی و باربد طاهری)، داستان های مولوی (علی حاتمی)، و وقتی دژخیم می گرید (سهراب اخوان). ۱۳۵۴: آلاخون والاخون (محمدعلی کشاورز)، ایران در جنگ جهانی دوم (جعفر توکل)، خانه به دوش (پرویز کاردان)، دایی جان ناپلئون (ناصر تقوایی)، دلیران تنگستان (همایون شهنواز)، سلطان صاحبقران (علی حاتمی)، و مأمور ما صمد در بالاتر از خطر (پرویز صیاد). ۱۳۵۵: تخت ابونصر (مرتضی علوی)، و مرد اول (پرویز کاردان). ۱۳۵۶: آقای مربوطه (بهزاد اشتیاقی)، افسانه های کهن فارسی (مروا نبیلی و باربد طاهری)، به دنبال بنفشه (منصور پورمند)، و غارتگران (محمد متوسلانی). ۱۳۵۷: شبکۀ صفر (حسن خیاط باشی). ۱۳۵۹: شاه دزد (احمد نجیب زاده). ۱۳۶۰: اشک تمساح (احمد نجیب زاده). ۱۳۶۱: داستان راستان (اکبر حُر و هوشنگ پاکروان)، و مثل آباد (رضا ژیان). ۱۳۶۲: سربداران (محمدعلی نجفی)، و شاه شکار (سعید نیک پور). ۱۳۶۳: افسانۀ سلطان و شبان (داریوش فرهنگ). ۱۳۶۴: آینه (غلام حسین لطفی)، و ابوعلی سینا (کیهان رهگذار). ۱۳۶۵: امیرکبیر (سعید نیک پور)، سایۀ همسایه (اسماعیل خلج)، و کوچک جنگلی (بهروز افخمی). ۱۳۶۶: مدرس (هوشنگ توکلی). ۱۳۶۷: گرگ ها (داود میرباقری)، و هزاردستان (علی حاتمی). ۱۳۶۸: راز (قاسم سیف)، و گالش های مادربزرگ (بهمن زرین پور). ۱۳۶۹: آذرستان (امیرهوشنگ دانایی)، آرایشگاه زیبا (مرضیه برومند)، بخش چهار جراحی (مسعود فروتن)، و رعنا (داود میرباقری). ۱۳۷۰: پاپیچ (رسول نجفیان)، ترور (حسین حکمت جو)، و وزیر مختار (سعید نیک پور). ۱۳۷۱: خانۀ من کجاست؟ (محمد حسن زاده)، روزی روزگاری (امرالله احمدجو)، و گل پامچال (محمدعلی طالبی). ۱۳۷۲: خاله سارا (فرامرز باصری)، و یک حرف از هزاران (جهانگیر صمیمی فرد). ۱۳۷۳: آپارتمان (اصغر هاشمی)، آمیز قلمدون (هادی مرزبان)، آوای فاخته (بهمن زرین پور)، پدرسالار (اکبر خواجویی)، و همسران (بیژن بیرنگ و مسعود رسام). ۱۳۷۴: آخرین ستارۀ شب (منوچهر پوراحمد)، بر سر دوراهی (مجید بهشتی)، بی بی یون (حسین پناهی)، حمله دار (جعفر سیمایی) و در پناه تو (حمید لبخنده). ۱۳۷۵: امام علی (ع) (داود میرباقری)، و کارآگاه (حسن هدایت). ۱۳۷۶: دبیرستان خضرا (اکبر خواجویی) و سیاه، سفید، خاکستری (سیامک شایقی). ۱۳۷۷: آژانس دوستی (حمید رضا صلاحمند و احمد رمضان زاده)، تصویر یک رؤیا (احمد امینی)، شب روباه (همایون اسعدیان)، و مردان آنجلس (فرج الله سلحشور). ۱۳۷۸: بازگشت پرستوها (ابوالقاسم طالبی)، پدرخوانده (حمید قدکچیان)، غبار نور (محمدرضا اصلانی)، و محاکمه (حسن هدایت). ۱۳۷۹: اسکادران عشق (سعید حاجی میری)، پاییز بلند (منوچهر عسگری نسب)، تنهاترین سردار (مهدی فخیم زاده)، زمان شوریدگی (محمدعلی نجفی)، کیف انگلیسی (ضیاالدین دُری)، خانۀ سبز (بیژن بیرنگ و مسعود رسام)، تهران ۱۱ (مرضیه برومند)، در قلب من (حمید لبخنده)، روزگار جوانی (شاپور قریب و اصغر توسلی)، و کاکتوس (محمدرضا هنرمند). ۱۳۸۰: ولایت عشق (مهدی فخیم زاده)، شب دهم (حسن فتحی)، مریم مقدس (شهریار بحرانی)، خانۀ پدر (فریدون حسن پور)، دردسر والدین (مسعود نوابی)، و کارآگاه شمسی و دستیارش مادام (مرضیه برومند). ۱۳۸۱: خواب و بیدار (مهدی فخیم زاده)، سفر سبز (محمدحسین لطیفی)، فرستاده (جواد شمقدری)، دوران سرکشی (کمال تبریزی)، خط قرمز (قاسم جعفری)، و پاورچین (مهران مدیری). ۱۳۸۲: مسافری از هند (قاسم جعفری)، دایرۀ تردید (اسماعیل فلاح پور)، هزاران چشم (کیانوش عیاری)، بانکی ها (مهدی مظلومی). ۱۳۸۵: صاحبدلان (محمدحسین لطیفی)، زیر تیغ (محمدرضا هنرمند). ۱۳۸۶: میوه ممنوعه (حسن فتحی)، ساعت شنی (بهرام بهرامیان). ۱۳۸۷: یوسف پیامبر(فرج اله سلحشور)، روزگار قریب (کیانوش عیاری)، ۱۳۸۸: در چشم باد (مسعود جعفری جوزانی)، دلنوازان (سعید سهیلی زاده)، شمس العماره(سامان مقدم). ۱۳۸۹: مختار نامه (داود میرباقری)، کلاه پهلوی (ضیاءالدین دری).