نعناعیان

(اسم ) جمع نعناعی . یا تیره نعناعیان . تیره ای که از گیاهان دو لپه یی پیوسته گلبرگ که شامل گیاهانی علفی و خود رو میشود که در مزارع و کوهها و صحاری و لبه نهرها و رودخانه ها میرویند. یکی از علایم شناسایی آنها کرکهای مخصوصی است که بر روی برگهای آنها دیده میشود . بر روی این کرک ها کیسه کوچکی است که پرده نازکی آنرا پوشانده و در این کیسه اسانس های معطر خصوصا مانتول قرار دارد . این کیسه ها با لمس دست پاره شده و بوی خوش اسانس پراکنده و مشموم میشود. بسیاری از گیاهان این تیره را جهت استفاده از اسانس و استفاده های دارویی و بعنوان سبزی خوردنی میکارند . برگهای همه گیاهان این تیره ساده و متقابل است . ساقه آنها چهار گوش و در مقطع ساقه استوانه مرکزی و یک حلقه آندو درمی است که در چهار گوشه آن کلانشیم بسیار است. گلهای آنها نامنظم و اندکی شبیه به میمونیان میباشد . کاسه آنها دارای ۵ کاسبرگ بهم چسبیده است . جام آنها بشکل لوله ایست که ۵ دندانه دارد ( سه دندانه پایین بلندتر و دو دندانه بالا کوتاه ترند و تشکیل دو لبه ما مساوی میدهندباین جهت گیاهان این تیره بنام لبدیسان نیزموسومند ) . تعداد پرچم ها چهار و بداخل گلبرگها چسبیده اند . مادگی آنها دو خانه و هریک شامل دو تخمک است . بنابراین تخمدان آنها پس از رسیدن شامل چهار دانه میشود . گونه های مهم این تیره عبارتند از:پودنهنعنا ریحان سوسنبر فرنجمشک آویشن مریم گلی مریم نخودی اکلیل الجبلبادرنجبویه مرزه مرزنگوش اسطو خدوس زوفا . لبدیسان .

تیره ای از گیاهان دولپه ای پیوسته گلبرگ که در مزارع و کنارۀ رودها و نهرها می رویند و برگ های آن ها دارای کرک های نرم و اسانس معطر است از آن ها اسانس گرفته می شود و به عنوان سبزی های خوردنی به کار می روند، مانند نعناع، پودنه، ریحان، مرزه، آویشن، بادرنجبویه.